BLOG

Gdy kilkulatek wpada w szał emocji często również my dorośli zbyt emocjonalnie reagujemy… Sytuacje w których pojawia się krzyk i płacz wyprowadzają nas z równowagi. W znacznej mierze utrudnia to racjonalne opanowanie niechcianych emocji. Zarówno dziecka, jak tych, które pojawiają się w nas samych. Choć nie trzeba myć mistrzem Zen, by ze spokojem przejąć kontrolę nad niechcianą stresującą sytuacją, to jednak wymaga od nas zaszczepienia pewnych wzorców postępowania…

Przypomnij sobie sytuacje w których Twój mały łobuz wpada szał emocji bez większego powodu… Co wtedy czujesz? Jaka jest Twoja reakcja? Czy udaje Ci się opanować niechciane emocje? (więcej…)

Każdego dnia napotykamy na ohydnych manipulatorów… Bywa i tak, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że ulegamy wpływom i naciskom. Choć na początku tak bardzo destrukcyjnej relacji z „wykorzstywaczem” brakuje nam świadomości tego, co się dzieje… to i tak po pewnym czasie zaczyna doskwierać pustka, a co za tym idzie pojawia się poczucie krzywdy i bezsilności.

Tak bardzo drastyczne „przebudzenie” informuje, że najwyższy czas przejąć stery i zawalczyć o samego siebie … (więcej…)

Każdego dnia doświadczamy wielu emocji – bywają przyjemne, a niekiedy cholernie nieprzewidywalne… Gdy codzienność zostaje obciążona lękiem, a życie staje się pracą na pełen etat z nadgodzinami w „kamieniołomach” zaczynamy podupadać na zdrowiu. Bijemy się w piersi – katując nie tylko ciało, ale przede wszystkim duszę. Lęk, jako główny nadzorujący stoi na straży, by „robota” była dobrze zrobiona… W szybkim tempie zostaje zbudowany mur na grząskim podłożu – niby stoisz, a tak jakbyś spadał. Tak to się wszystko zaczyna… (więcej…)

Nieprzyjemne emocje zatruwają codzienność…

Gdybym mogła je do czegoś porównać, to skłonna byłabym powiedzieć, że przypominają one „porannego kaca” – niby wiesz, czym się zatrułeś, a nie potrafisz tego opanować. Czas, by to zmienić – czas, aby z pełną odpowiedzialnością przyjrzeć się swoim wyborom…

Kiedy doświadczamy niepokojących emocji możemy wciskać sobie „kit”, że jesteśmy w stanie je ujarzmić czystą siłą woli. Możemy próbować stać się Kaszpirowskim i myśleć, że prostym poleceniem STOP opanujemy poczucie niepokoju albo gniewu. Możemy próbować siłą autosugestii opanować nasz wewnętrzny chaos – jednak to błędne koło. Jeśli myślisz, że wystarczy wydać sobie proste polecenie – „będę szczęśliwym człowiekiem” to jesteś w błędzie. To nie działa!!! Twój wysiłek pogrąży Cię jeszcze bardziej, ponieważ koncentrujesz się na efektach, a nie na głównej przyczynie. Nie możesz zmusić się do bycia zakochanym, jeśli nie czujesz miłości… Nie możesz zmusić się do snu, jeśli nie czujesz się śpiący…   (więcej…)

Każdego dnia napotykamy na swej drodze różnego rodzaju sytuacje – bywają i takie, które wprawiają nas w zakłopotanie. Nie wiemy, jak postąpić. Zastanawiamy się nad wyborem właściwego postępowania…

Jednak zbyt często podczas tych wyborów zapominamy o sobie. Nazbyt często myślimy o drugim człowieku, całkowicie zapominając o sobie. Bywa, że szczęście drugiego człowieka staje się celem nadrzędnym, co w dużej mierze zsyła nasze potrzeby i pragnienia na drugi plan. Takim postępowaniem wpędzamy się w szalony wir zwątpienia. (więcej…)

…30 lat małżeństwa, a dopiero teraz zrozumiała, jak wiele błędów popełniła …30 lat katowania się surowymi zasadami, które zostały jej przekazane w spadku po przodkach …30 lat niewiedzy …30 lat błądzenia …30 lat zaplątanych myśli…

Tak było, ale teraz już jest inaczej. Nastąpił czas całkowitego wyzwolenia – po 30 latach poczuła wiatr w żaglach i chce to wykorzystać, aby zrozumieć jeszcze więcej… (więcej…)

Podstawą prawidłowej więzi każdej relacji jest prawda – nawet jeśli ta relacja dotyczy tylko nas samych… Troszkę zamieszałam, ale tak właśnie się dzieje – wszystko, co tak naprawdę prawdziwe jest wewnątrz nas. Jeśli przybliżymy się do wewnętrznej prawdy, to będziemy “wszystko bardziej”: bardziej czuć, bardziej pragnąć, bardziej rozumieć, bardziej akceptować, bardziej kochać… – po prostu bardziej żyć!!!

Czy warto pokochać samego siebie? (więcej…)

…dzwoni telefon…

• Słucham…
• Witam Pani Krystyno. Z tej strony Michał Kowalski, szkolny psycholog. Kontaktuję się z Panią w sprawie Kamili. Musi Pani przyjechać do szkoły – córka zdewastowała szkolną łazienkę i podpaliła torbę koleżanki z klasy…
• Znów problemy… Kiedy one się skończą…

(więcej…)

Jest 6:00 rano… Patrzę na swoje odbicie w lustrze i tak bardzo sobie niedowierzam. Czy to naprawdę ja?

Złe samopoczucie i „wewnętrzny gejzer” prowokują negatywne myślenie. W mojej głowie pojawiają się sformułowania, tj.: “Kobieto, jak Ty dzisiaj wyglądasz…” , “Daj spokój – jak Ty chcesz się pokazać ludziom…” , “Cokolwiek ze sobą zrobisz i tak będzie strasznie…”. (więcej…)

Pozytywne nastawienie do życia jest niezwykle przydatne – w wielu artykułach zachęcam do zmiany sposobu postępowania i stania się optymistą. Optymistyczne podejście do życia jest troszkę, jak ciągłe spoglądanie na świat w różowych okularach. Optymista dostrzega walory świata zarówno tego wewnętrznego, jak i tego zewnętrznego – potrafi się z nich cieszyć… (więcej…)