Dzisiejszy artykuł zaczniemy od małego eksperymentu…
Załóżmy, że właśnie teraz jedziesz tramwajem z wieloma anonimowymi osobami. Kilka twarzy jest Ci znanych, ponieważ spotykasz ich od kilku lat w drodze do pracy. W jakiś sposób są Ci bliscy, a może nawet czujesz się bezpieczniej wiedząc, że są… Jednak w trakcie podróży otrzymujesz wiadomość, że wśród osób, z którymi jedziesz znajduje się psychopata. Twoim zadaniem będzie jego/jej rozpoznanie…
- Na czym się skupisz? Jakich cech będziesz szukać? Co jest Ci w stanie pomóc rozpoznać osobowość psychopatyczną?
- Kogo wykluczysz? Jakie cechy będą świadczyć o tym, że dana osoba na pewno nie jest psychopatą?
Będziesz szukać, będziesz analizować, a może nawet rozkładać na czynniki pierwsze wszystko to, co przedstawia daną osobę, ale jedno jest pewne, gdy wysiądziesz z tramwaju nie będziesz pewny/a w 100% kto był, kim. Pewne jest to, że po 15 minutowym przyglądaniu się obcym osobom, które po prostu stały, siedziały, spoglądały przez okno, czytały gazetę, słuchały muzyki, spały…- nie otrzymasz jednoznacznej odpowiedzi.
Rozpoznanie jakiejkolwiek osobowości i nie mówię tutaj tylko o zaburzonych osobowościach jest bardzo trudne, zawiłe i mega skomplikowane. Obraz zewnętrzny może być bardzo mylny, a dotarcie do prawdy nawet największym specjalistom zajmuje wiele lat…
Kim jest psychopata? Jak rozpoznać osobowość psychopatyczną?
Jak oceniają eksperci jedna na 100 osób to osobowość psychopatyczna, ale nie można tego stwierdzić od tak, po prostu patrząc i nie idąc głębiej, do wnętrza danej osoby.
Psychopaci są bardzo trudni do wykrycia – bywają niezwykle inteligentni, przyjacielscy, atrakcyjni, spokojni. Sukces życiowy, liczne grono znajomych, kochający partner, czy wysoki status społeczny nie oznaczają, że ktoś nie będzie psychopatą.
O tym przekonał się James Fallon, wybitny amerykański neurobiolog, profesor psychiatrii, anatomii i neurobiologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvinie, autor książki „Mózg psychopaty”, który przypadkowo odkrył, że jest psychopatą. Ku jego ogromnemu zdziwieniu i początkowemu zaprzeczeniu zmierzył się z prawdą na temat swojej osobowości. Według niego wielu psychopatów wykazuje wyraźny niski wzorzec aktywności mózgu w pewnych obszarach płatów czołowych i skroniowych –powiązanych z samokontrolą i empatią. Takowe parametry wskazywał również skan jego mózgu.
Skany mózgu nie są oczywiście tylko jednym potencjalnym wskaźnikiem, że ktoś ma tendencje psychopatyczne. Genetyka i historia rodzinna prawdopodobnie odgrywają także znaczącą rolę w rozpoznaniu tego zaburzenia.
Fallon poszedł dalej i rozpoczął głęboką analizę swojej osobowości – odkrył, że ma w sobie gen wojownika, który jak donoszą liczne badania może być ściśle powiązany z zachowaniami psychopatycznymi. Związek z psychopatią jest jednak dość kontrowersyjny, ponieważ gen jest jednym z kilku genów, które zwiększają ryzyko zachowań agresywnych lub antyspołecznych.
Według naukowca warto zwrócić uwagę na trzy elementy: bardzo słabe funkcjonowanie oczodołowej części kory, przedczołowej oraz przedniej części płata skroniowego, w tym również ciała migdałowatego; obciążenie genetyczne; historia – doświadczenia jednostki, w tym wykorzystywania i przemocy względem niej w dzieciństwie.
Osobowość psychopatyczna to skomplikowana receptura nie do końca określona. Psychopata to osoba, która bardzo często wykazuje się: powierzchownością, megalomanią, egocentryzmem, brakiem wyrzutów sumienia, patologicznym kłamstwem, brakiem empatii, brakiem odpowiedzialności za własne postępowanie, impulsywnością, skłonnościami narcystycznymi, jak również zachowaniami antyspołecznymi.
Pamiętaj – nie ma nikogo, kto byłby tylko i wyłącznie jasno określonym i zdefiniowanym psychopatą, bez żadnych innych zaburzeń.
Jak zachowuje się psychopata?
Psychopata kieruje się tylko i wyłącznie własnymi potrzebami i pragnieniami. Inni ludzie to tylko zbędny twór materii – tylko on i jego potrzeby się liczą. Psychopata funkcjonuje i działa w ten sposób, aby to inni ludzie byli jemu podwładni. Potrafią postawić drugą osobę bez wyjścia i wymagać od niej posłuszeństwa oraz oddania.
Jak pisze sam James Fallon „…jedną z cech definiujących osoby określane mianem psychopatów jest brak empatii – coś, co można nazwać płaskim polem emocjonalnym. Psychopata może nie nienawidzić, ale nie kochać w taki sposób, w jaki większość z nas chce kochać i być kochana. Psychopaci zazwyczaj sprawnie manipulują, są mistrzami kłamstwa, a przy tym okazują się wygadani i rozbrajająco czarujący. W przeciwieństwie do większości ludzi nie boją się konsekwencji i choć zazwyczaj tak jak inni reagują na stres będący wynikiem przyłapania na kłamstwie bądź brutalnym działaniu, to jednak niektórzy z nich zachowują wówczas stoicki spokój. Nawet ci najniebezpieczniejsi sprawiają czasem wrażenie jowialnych, beztroskich i towarzyskich, ale wcześniej czy później zauważalne stają się ich zdystansowanie, dyskretna nieczułość bądź brak względu na innych. Często są impulsywni, nie mają jednak poczucia winy i skruchy. Oznacza to, że mogą wyciągnąć innych w swoją lekkomyślność, nierzadko niebezpieczną zabawę, a potem, gdy komuś stanie się krzywda, odejść, wzruszając ramionami.” Psychopata zawsze myśli tylko i wyłącznie o sobie – tylko on wygrywa.
Psychopata traktuje inne osoby w sposób niemal pozbawiony wszelkich uczyć, emocji – inni ludzie są mu obojętni. Jednak są i tacy, którzy okazują uczucie tylko wybranym osobom – najokrutniejsi dyktatorzy tego świata wykazywali zalążki „empatii” dla własnej grupy, z którą się utożsamiali.
Temat psychopatii, jak i socjopatii jest bardzo rozległy i wymaga większej ilości informacji – tak, więc zapraszam Cię do moich poprzednich artykułów, które staną się pewnego rodzaju uzupełnieniem dzisiejszego tematu:
Jeśli chcesz dowiedzieć się – jak działa i postępuję psychopata to zapraszam Cię >TUTAJ<
Jeśli chcesz się dowiedzieć jeszcze więcej i znaleźć odpowiedź na to, jak odróżnić psychopatę od socjopaty to kieruję Cię >TUTAJ<
Czy można być „psychopatą prospołecznym”?
Takowego określenia użył James Fallon próbując uzmysłowić sobie, kim naprawdę jest i co dla niego liczy się w życiu…
Według niego psychopata prospołeczny to taki, który robi coś dla innych, choć moim skromnym zdaniem jest to tylko produkt uboczny jego sposobu na uszczęśliwianie samego siebie. Fallon twierdzi, że jako psychopata prospołeczny nigdy nie zabił drugiego człowieka i nawet nigdy nie miał takowego zamiaru, choć… I tutaj znów posłużę się moją opinią – …choć może i takowego zamiaru nie miał, to jednak z przytaczanych historiach jasno wynika, że oszukuje sam siebie.
Określenie „psychopata prospołeczny” jest pewną odskocznią od tego, co sam u siebie zobaczył, a może nawet „swoistym wybielaniem”…
Czy psychopata może się zmienić?
Cóż – może i może, ale dlaczego ma to robić, jeśli tyle przyjemności daje mu obecne życie. Jedno jest pewne psychopata może idealnie odgrywać rolę skruszonego i pełnego zapału człowieka idącego „ku lepszemu”. Nie pozwól poddać się temu złudzeniu – to jego kolejna rola, w którą doskonale się wcieli, by tylko wyciszyć emocje wokół jego osoby. Będzie grał, manipulował, tylko po to, abyś Ty znów uwierzyła w jego przemianę i stał/a się jego ofiarą.
Na nic Twoje starania, rozmowy, prośby i błagania – on w tych momentach tylko wzrasta, a Ty stajesz się dla niego niczym…
Na sam koniec artykułu pragnę zaznaczyć, że żadna z wymienionych w tekście cech psychopatii nie jest dowodem na to, że ktoś jest psychopatą. Człowiek z natury jest jednostką niezwykle złożoną i skomplikowaną – nie jesteśmy po prostu dobrzy lub źli, uczciwi lub podli, przyjaźni lub mściwi, spokojni lub niebezpieczni. Nie jesteśmy też prostym produktem, który ma swój skład, a jego receptura została dokładnie opisana na etykiecie. Jedno jest pewne nauka jest w stanie powiedzieć o nas tylko część prawdy, na którą składa się wiele powiązanych ze sobą elementów tak bardzo złożonych. Warto podkreślić, że umysł ludzki wciąż nie został do końca zbadany i ma w sobie jeszcze wiele tajemnic…
Autorka: Agnieszka » O MNIE
Bibliografia: „Mózg psychopaty – intrygujące spojrzenie na ciemną stronę umysłu.” James Fallon; Sopot 2017; Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
4 odpowiedzi na “UMYSŁ PSYCHOPATY, czyli dlaczego tak trudno rozpoznać osobowość psychopatyczną?”
Zostaw komentarz
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ
Nie uzywa sie juz okreslenia psychopata
A jakim słowem określa się psychopatę?
Nie ma takiej jednostki diagnostycznej jak psychopatia.
Wciąż prowadzone są ekspercie badania nad psychopatią, choć obecnie nazywa się i diagnozuje: “antyspołeczne zaburzenie osobowości”. Posiłkując się DSM-5 cytuję: “Termin “antyspołeczne zaburzenie osobowości” wszedł do użycia dopiero w 1980 roku, kiedy w DSM-III po raz pierwszy pojawiły się zaburzenia osobowości. Niemniej jednak wiele podstawowych cech tego zaburzenia nosiło nazwę psychopatii lub socjopatii. (…) Oprócz cech definiujących, zawartych w kryteriach DSM, psychopatia obejmuje także cechy afektywne i interpersonalne jak brak empatii, wygórowana i arogancka samoocena oraz płytki i powierzchowny urok osobisty.” To tak w dużym skrócie. Jednak jest to bardzo trafne spostrzeżenie i planuję napisać na nie szersze opracowanie. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam.