Czy masz poczucie nieustannego pędu? Czy towarzyszy Ci niekończąca się presja? Czy masz tak, że czasem nie pamiętasz, jak się nazywasz? Czy nie masz czasu tylko dla siebie? A gdy nawet się pojawi, to nie korzystasz z niego? Czy jest Ci trudno przypomnieć sobie, kiedy ostatnio było spokojniej w Twoim życiu? Jeśli te pytania są Ci bliskie, to zapewne doskonale wiesz, jak to jest czuć jednocześnie smutek i lęk. Choć ból podpowiada, że wszystko stracone, to jednak takie nie jest. A w tym może Ci pomóc…
Ostatnio jedna z moich Klientek powiedziała na sesji terapeutycznej, że boi się być sama. Że tak długo żyje dla innych, że przeraża ją myśl o jakiejkolwiek samotności. Mówiła, że boi się swoich uczuć i myśli. Że w tym pędzie jakoś jej wygodnie. Tylko, że „jakoś” nic nie mówi o „jakości życia”. „Jakoś” jest nieokreślone. Trudno jest też uznać, że kiedykolwiek będzie pomocne. A może wręcz przeciwnie: może jeszcze bardziej zaognić już dotąd trudną sytuację. Takie jest „jakoś”. Stąd dzisiejszy mój artykuł o tym, jak to „jakoś” zamienić na „jakościowy wymiar własnego życia”. O tym, jak przełożyć nieodgadnione „jakoś” na istotne elementy naszego życia, które uczynią go lepszym, a może bardziej wartościowym. Ale zanim do tego, to teraz zatrzymam się przy książce, a nawet dwóch publikacjach Becky Chambers. To właśnie „Psalm dla zbudowanych w dziczy” (link do książki >TUTAJ<) oraz „Modlitwa za nieśmiałe korony drzew” (link do książki >TUTAJ<) jej autorstwa zapoczątkowały we mnie myśl o introspekcji i jej znaczeniu w naszym życiu. To właśnie te książki były początkiem mojej dzisiejszej energii, którą pragnę się podzielić z Tobą poprzez ten artykuł. Stąd też kilka słów o samych książkach. Otóż…
„Psalm dla zbudowanych w dziczy” oraz „Modlitwa za nieśmiałe korony drzew” to seria o mnichu Dex i robocie Mszaczku. To świat science fiction, w którym czytelnik doświadcza pewnego przełomu. Książki oparte są na pytaniach o to, co może skłonić człowieka do szukania głębszego znaczenia w świecie. Tak więc, obie publikacje przenoszą czytelnika w nieodgadniony świat pełen filozoficznych refleksji. Autorka Becky Chambers, kreuje atmosferę, w której czytelnik może na chwilę oderwać się od rzeczywistości i zanurzyć w refleksjach nad sensem życia oraz tożsamością. Jednym z atutów tych książek jest sposób, w jaki autorka łączy nietypowe postacie z intrygującymi wątkami science fiction. Dzięki temu czytelnik ma okazję spojrzeć na rzeczywistość „prawdziwego świata” poprzez odmienny pryzmat. Dodatkowo, Chambers zgłębia tematykę miłości oraz piękna otaczającego nas świata. Jej precyzyjne opisy i umiejętność uchwycenia trudnych emocji w nieoczywisty sposób sprawiły, że ja sama chciałam się nad nimi głębiej pochylić – oddając własnej introspekcji.
Co to jest introspekcja?
Introspekcja to proces samoobserwacji i refleksji nad własnymi myślami, uczuciami, doświadczeniami i zachowaniami. To umiejętność skupienia się na własnym wnętrzu i analizowania swoich myśli, emocji oraz energii. Innymi słowy, introspekcja to proces refleksji, który można zdefiniować jako badanie własnych myśli i uczuć oraz zastanawianie się nad ich znaczeniem. Proces może koncentrować się na bieżących doświadczeniach mentalnych lub wydarzeniach z przeszłości.
Dzięki niej możemy bardziej zrozumieć samego siebie. Bowiem introspekcja skłania nas ku temu, aby zrozumieć, dlaczego człowiek czuje to co czuje, i jak myśli o tym co czuje. Kolejno skłania ku temu, aby zrozumieć, co człowiek myśli i jak to wpływa na jego emocje oraz energię do życia. W dużym uproszczeniu, to samobadanie poprzez obserwację mające na celu głębsze zrozumienie siebie samego.
Co ważne, introspekcja może prowadzić do większej samoświadomości, co z kolei może pomóc w rozwoju intuicji. Dodatkowo praktykowanie introspekcji może pomóc w identyfikacji emocji oraz sposobów ich wyrażania. Dzięki temu możemy lepiej radzić sobie z trudnymi emocjami i reagować na nie w bardziej zdrowy sposób. Głębsze zrozumienie siebie może również przyczynić się do lepszego porozumienia z innymi ludźmi. Gdyż może ona pomóc zrozumieć swoje reakcje i zachowania w relacjach, co kolejno może prowadzić do poprawy więzi z innymi.
Proces introspekcji można zainicjować poprzez zadawanie sobie samemu różnego rodzaju pytań, które prowokują refleksję nad własnymi myślami, uczuciami i zachowaniami. Ale zanim o nich, to wrócę do wyżej wspomnianej serii o mnichu i robocie.
„Dla każdego, komu przydałaby się chwila wytchnienia” oraz „Dla każdego, kto nie wie, dokąd zmierza” to słowa, które otwierają serię. To właśnie one doskonale oddają esencję tego, co czytelnik znajdzie w tych opowieściach. To nie tylko podróż przez świat fantazji, lecz także głębokie rozważania nad sensem życia, własną autentycznością oraz szeroko pojętą naturą.
Herbaciany mnich Dex i robot Mszaczek wyruszają we wspólną podróż. Zaś ich rozmowy skłaniają ku introspekcji. Oto dwa cytaty przy których ja zatrzymałam się na dłuższą chwilę:
„-Cóż, to jest właśnie dobre w drzewach. Mszaczek oparło ręce na biodrach i się rozejrzało. się. – Donikąd się nie wybierają. Macie tyle czasu, ile tylko chcecie, żeby je poznać”
Te słowa można odnieść do życia ludzkiego na różne sposoby, ale ogólnie można je zrozumieć jako zachętę do szukania równowagi, spokoju i głębszego samozrozumienia. Bowiem podobnie jak drzewa, które pozostają w jednym miejscu i rozwijają się w swoim tempie, tak samo ludzie warto, aby poświęcili czas na rozwijanie się, poznawanie siebie i innych. Podobnie jak drzewa, które stoją mocno w swoim miejscu, ludzie również mogą dążyć do odszukania tego, co dodaje im siły. Ta wiedza może pomóc nam radzić sobie z życiowymi wyzwaniami. Dodatkowo słowa te mogą być interpretowane jako zachęta do akceptacji i zrozumienia innych ludzi, bez względu na ich różnice. Przecie każde drzewo choć podobne tak bardzo indywidualne i różne.
Przyszło mi również na myśl to, że podobnie jak drzewa, które przyjmują wszystkie warunki atmosferyczne i nadal rosną, tak samo ludzie mogą podążać ku sprawczości. W tych słowach ukryta jest również lekcja cierpliwości. Tak jak drzewa potrzebują czasu, aby rosnąć i rozwijać się, tak samo ludzie mogą nauczyć się cierpliwości w dążeniu do samozrozumienia, kolejno do samoakceptacji. W rezultacie, te słowa mogą stanowić zachętę do szukania wewnętrznego spokoju. Co Ty na to?
Kolejne słowa, przy których się zatrzymałam to:
„Nie musisz mieć powodu, żeby być zmęczonym. Nie musisz zasługiwać na odpoczynek i wygodę. Możesz po prostu być”
Te słowa są bardzo ważne ze względu na to, że od maleńkości uczymy się być w ciągłym działaniu. Wciąż pamiętam przymusowe leżakowanie w przedszkolu. Bardzo tego nie lubiłam, a byłam do tego zmuszana. Jeśli była to nauka odpoczynku, to w moim wypadku bardzo nieudana. Budziła ona we mnie sprzeciw wobec tego, jak ma wyglądać odpoczynek. Bowiem on nie może być przymusem, kolejnym zadaniem do wykonania, bo ktoś coś nam każe. Nikt z nas nie tylko nie powinien być do niego zmuszany, ale także nie powinniśmy na niego zasługiwać. Odpoczynek jest naszą podstawową potrzebą i nie trzeba się natyrać, aby sobie go ofiarować. Coś w stylu: jak zrobisz te rzeczy to dopiero będziesz mógł/mogła odpocząć. Czyli tak naprawdę coś za coś. A tak naprawdę z odpoczynkiem jest tak, że mamy do niego prawo niezależnie od tego, czy coś zrobiliśmy, czy nie.
Kolejno, nie muszą też istnieć jakieś wyższe przyczyny zmęczenia. Czasem tak jest. Kropka. Ja nie raz doświadczyłam takiego stanu, w którym to mój organizm domagał się dłuższego odpoczynku, pomimo, że „moje przekonania” mówiły, że dałam sobie wystarczającą ilość na odpoczynek. Było to oszustwo. Gdyż nie były to moje przekonania. Były to opinie innych osób, które kiedyś usłyszałam. Introspekcja pozwoliła mi to zrozumieć. Dlatego…
Często podkreśla się konieczność ciągłego działania i osiągania celów, co niestety może prowadzić do ignorowania potrzeb własnego ciała i umysłu. Ten cytat przypomina, że odpoczynek i dbałość o siebie są równie ważne jak praca i działanie. A może nawet ważniejsze? Bowiem nie trzeba mieć „powodu” aby być zmęczonym, aby zasłużyć na odpoczynek i wygodę. Warto dbać o swoje samopoczucie bez względu na okoliczności. Słowa te mogą być także interpretowane jako zachęta do akceptacji samego siebie takim, jakim się jest, bez potrzeby ciągłego udowadniania swojej wartości. Każdy człowiek ma prawo do bycia sobą i doświadczania życia w sposób, który odpowiada jego potrzebom i preferencjom.
Dla mnie to także przypomnienie, że można po prostu „być”, bez potrzeby ciągłego usprawiedliwiania swojego stanu umysłu czy emocji. Nie zawsze potrzeba konkretnego „powodu” do odczuwania zmęczenia czy potrzeby odpoczynku. Jeszcze raz podkreślę, że ważne jest akceptowanie i szanowanie własnych uczuć.
Podsumowując, te słowa mogą służyć jako przypomnienie o ważności dbałości o siebie, akceptacji samego siebie oraz życia w zgodzie z własnymi potrzebami i wartościami, bez konieczności ciągłego udowadniania czy zasługiwania na odpoczynek i wygodę. Na pewno długo zostaną one ze mną. A jakie myśli i uczucia pojawiły się w Tobie po ich przeczytaniu?
To właśnie podoba mi się w tych książkach najbardziej: sposób, w jaki warto radzić sobie z zagubieniem, z poczuciem, że zeszliśmy z własnej drogi życia – zapomnieliśmy, kim jesteśmy. Jest tylko uczucie, głębsze niż słowa, że czegoś brakuje, czegoś, czego jeszcze nie nazwałeś/aś, a może po prostu nie dajesz sobie czasu na to, aby to poznać… No cóż, dialogi między głównymi bohaterami, niebinarnym mnichem Dexem i robotem Mszaczkiem są subtelne i głębokie – prowokując do refleksji.
Gdy tak przyglądam się całości – temu o czym pisze autorka, to mogę z pewną śmiałością stwierdzić, że główny przekaz, który płynie z tych książek, to prosta, ale ważna idea: wystarczy istnieć i cieszyć się światem wokół nas. Nie trzeba udowadniać swojej wartości ani uzasadniać swojego istnienia. A żeby tym się zaopiekować warto sięgnąć głębiej: do własnego wnętrza i przyjrzeć się własnym potrzebom. Dlatego teraz zaproszę Cię do krótkiego ćwiczenia.
INTROSPEKCJA – ĆWICZENIE
Oto kilka przykładowych pytań, które mogą zapoczątkować proces introspekcji:
- Co teraz czuję?
- Co sprawia, że się czuję szczęśliwy/a/zadowolony/a/zaniepokojony/a/smutny/a/rozżalony/a?
- Jakie są moje najważniejsze wartości życiowe?
- Jakie są moje marzenia?
- Co jest dla mnie ważne?
- Co dodaje mi energii?
- Jakie myśli sprzyjają moim ciepłym odczuciom?
- Jakie są moje mocne strony?
- Co w sobie lubię?
- Z czego jestem dumny/a?
- Co chciałbym/chciałabym ulepszyć/zmienić w swoim życiu?
- Jakie są moje najważniejsze relacje z innymi ludźmi? Kto jest dla mnie ważny?
- Jakie jest moje największe wyzwanie?
- Czym się zajmuję w swoim wolnym czasie, i dlaczego?
- Jakie są moje najbardziej znaczące doświadczenia życiowe, i co z nich wyniosłem/wyniosłam?
- Jakie są moje najczęstsze myśli i przekonania?
- Czy moje obecne działania i wybory są zgodne z moimi wartościami?
- Jakie myśli sprawiają mi przyjemność? Jak mi pomagają?
- Kto i co jest dla mnie wsparciem?
- Gdy będę mieć w sobie ciut więcej samoakceptacji, to jak to wtedy będzie w mojej codzienności? Jakie korzyści będą z tego płynąć?
- Gdy będę mieć w sobie ciut więcej samozrozumienia, to jak to wtedy będzie w mojej codzienności? Co zyskam dzięki temu?
- Co sprzyja mojemu odpoczynkowi?
- Gdyby to był ostatni dzień mojego życia, czy miałbym takie same plany na dzisiaj?
- Słowa, według których chciałbym żyć, to…
- Kiedy odczuwam ból – fizyczny lub emocjonalny – najmilszą rzeczą, jaką mogę dla siebie zrobić, jest
- Największą energię czuję, gdy…
- Najlepiej czuję się w swojej skórze, kiedy…
Te pytania oraz zdania mogą pomóc w rozpoczęciu procesu introspekcji, prowokując głębsze zastanowienie się nad sobą i własnym życiem. Istotne jest, aby pozwolić sobie na szczerość i otwartość w odpowiedziach. I co ważne warto zaplanować czas tylko dla samego siebie. Proszę nie wykonuj tego ćwiczenia w pośpiechu – między jednym, a drugim zadaniem.
Reasumując, Chambers stworzyła fascynujący świat, w którym czytelnik może odpocząć od codziennych zmartwień. Filozoficzne dysputy mnicha poszukującego sensu oraz robota, który zdobył świadomość, są receptą na moment głębszych poszukiwań. Zaś ten spokojny, nieśpieszny rytm książek pozwala skupić się w tym, co jest faktycznie głębiej, poza fabułą. Autorka oferuje chwilę kontemplacji nad światem i własnym życiem, co stanowi materiał wyjściowy to tych rozmyślań. Z obu książek płynie przesłanie: „Ja też cię widzę i rozumiem”. Dlatego też, jeśli szukasz książek, które pomogą Ci zrozumieć świat i znaleźć w nim swoje miejsce, to te pozycje zdecydowanie powinny znaleźć się na Twojej liście lektur. Muszę przyznać, że nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, dokąd to wszystko zmierza. Polecam zarówno fanom realizmu jak i SF. Każdy powinien znaleźć tu coś dla siebie. Według mnie historia jest prosta w swoim dość złożonym zamyśle. Krótko mówiąc, jeśli czujesz, że świat jest za duży i męczy Cię ucieczka, to gorąco polecam. Gotów na filozoficzną podróż?
Autorka: AGNIESZKA ZBLEWSKA 
Dziękuję Insignis Media za możliwość zareklamowania tak bardzo pięknej i niezwykle wartościowej książki.
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ