Człowiek człowieka potrzebuje… Człowiek człowiekiem chce się otaczać i przy jego boku wzrastać. Można śmiało powiedzieć, że każdy z nas potrzebuje drugiego człowieka. Inni ludzie są nam potrzebni do utrzymania odpowiedniej równowagi w bilansie własnych potrzeb…
Co zyskujemy dzięki miłości?
Miłość to wielki dar. Dzięki niej rozkwitamy. Rozwija się nasz potencjał – odnajdujemy własną oazę bezpieczeństwa. Żyjemy bardziej, czujemy bardziej, gdy mamy pewność, że miłość jest w nas i obok nas. Jednak zanim poznamy jej prawdziwy smak bardzo często objadamy się zauroczeniem, które bywa dalekie od prawdziwej miłości wypełnionej przyjaźnią. A to właśnie przyjaźń w miłości ma największe znaczenie. Śmiało mogę powiedzieć, że najpiękniejszym skarbem każdej miłości, każdego związku jest odnaleźć przyjaciela w partnerze.
Jak wypełnić związek miłością bezwarunkową?
Jedną z dróg do odszukania miłości bezwarunkowej jest wykazanie się szczerą chęcią odszukania w partnerze przyjaciela. Jest to podstawa do zbudowania miłości bezwarunkowej.
Bardzo mało par deklaruje bezwarunkowość – przeważnie w relację wkraczają zależności… Przyjaciel nie oczekuje – toleruje nas takimi jakimi jesteśmy, szanuje nas i zawsze stara się zrozumieć. Czy takie połączenie jest możliwe? Oczywiście, że TAK. Jednak wszystko zależy od tego, czego dla siebie chcemy i jak bardzo zależy nam na drugiej osobie.
Warto w tym momencie przedyskutować tę kwestię wspólnie z partnerem. Jeśli obydwoje postawicie sobie za główny cel przyjaźń w miłości. Droga stanie się łatwiejsza. Natomiast sama deklaracja nie wystarczy. Tutaj potrzeba jasno określonego sposobu patrzenia na przyjaźń w miłości. Jasno zdefiniowanej przyjaźni wypełnionej miłością. A w tym pomogą wam pytania:
- Co dla Ciebie znaczy przyjaźń?
- Jak wygląda i czym się charakteryzuje?
- Jak według Ciebie zachowuje się przyjaciel?
Wymieńcie się spostrzeżeniami, omówcie bardzo dokładnie ten temat. Wyjaśnijcie sobie pewne kwestie bez porównywania i szukania różnic między partnerem, a wyidealizowanym przyjacielem. Nie szukajcie w sobie „braków”, a skupcie się na tym, co już macie i jak możecie to wykorzystać do zbudowania miłości przepełnionej przyjaźnią.
Swoje opinie, oczekiwania, potrzeby i pragnienia warto spisać na kartce. Niech każdy zanotuje to, w jaki sposób postrzega przyjaźń, kim jest przyjaciel…
A teraz, gdy karta pełna informacji – mała przerwa. Wyjdzie razem z partnerem na spacer i wróćcie do owego zadania po chwili wspólnego odpoczynku. Spójrzcie raz jeszcze na swoje kartki i sami w ciszy odpowiedzcie sobie na pytanie:
- Jak bardzo stworzony opis przypomina mnie samego/ samą?
- W ilu podpunktach widzę siebie?
A teraz najważniejsze:
- Czy opis stworzony przez Ciebie w jakiś sposób nie przypomina Ci siebie samego/ samą? Nie nie jest Twym odbiciem?
…odbiciem osoby, która „czyta Twoje chmurki”… Zachowuje się tak, jak Ty sobie to wyobrażasz… Nie uciekaj od prawdy – większość właśnie w ten sposób przedstawia osoby, którym nadajemy miano przyjaciół.
Jeśli uznasz, że pewne oczekiwania spisane na kartce są zbyt wygórowane, to po prostu je omińcie. Masz problem z tym zadaniem? Nie wiesz, co powinno zostać, a co należy usunąć? Zróbcie to zatem razem – czy jakiś punkt się zachował? Jeśli tak, to niech stanie się on przesłaniem do stworzenia kolejnych. Stwórzcie teraz jedną listę, w której oboje będziecie opisywać przyjaciela, którego głównym założeniem będzie bezwarunkowość…
Niech poniższy zbiór stanie się początkiem:
- Przyjaciel gdy ma zły humor mówi o nim, jednocześnie prosząc o chwilę czasu na pozbieranie własnych emocji.
- Przyjaciel pragnie rozmowy – zawsze pyta o samopoczucie… troszczy się o mnie.
- Przyjaciel nie wytyka błędów przeszłości. Każdego dnia stara się zbudować głębszą więź.
- Przyjaciel nie manipuluje. Przyjaciel umie dzielić się obowiązkami.
- Przyjaciel wysłucha – doradzi.
- Przyjaciel pocieszy – zagwarantuje bezpieczeństwo.
- Przyjaciel będzie blisko, po prostu będzie.
- Przyjaciel nigdy nie oczerni – nigdy nie obgada.
- Przyjaciel stara się zachować cierpliwość – zaraża mnie nią.
- Przyjaciel jest tym, który nawet w myślach darzy mnie szacunkiem.
- Przyjaciel umie się śmiać i płakać razem ze mną – stara się zrozumieć moje emocje.
- Przyjaciel uszanuje potrzebę relacji z innymi ludźmi, będzie chciał w nich uczestniczyć.
Jest to tylko kilka przykładowych sformułowań opisujących przyjaciela. Mogłoby się wydawać, że bezwarunkowość jest tylko możliwa w relacji rodzic – dziecko. Nieprawda. Jest ona również możliwa w każdej bliższej relacji – pod jednym warunkiem. Będzie wymagała zaangażowania obu partnerów w takich samym stopniu.
Podstawą miłości bezwarunkowej jest brak oczekiwań i skupienie się na samej potędze zrozumienia – na akcie kochania. To ważne. Kiedy nauczymy się tego doświadczać, wówczas możemy w pełni korzystać z potężnej siły miłości do uzdrawiania każdej bliższej relacji. Świadome dostrzeganie różnic i ich akceptacja pozwoli nam się zbliżyć do miłości.
Zaczarujmy świat wokół nas i zacznijmy otaczać się pozytywną energią. Niech dwa obce światy zbliżą się do siebie. Bo prawda jest taka, że kto kocha osiąga szczęście. Miłość uzdrawia. Jeśli pojawia się cierpienie, to oznacza, że ster przejmują negatywne emocje i nie ma wtedy mowy o miłości bezwarunkowej.
Powyższe zadanie pewnie troszkę pomieszało i zamieszało, ale taki był jego cel. Miało Was skłonić do refleksji i zadumy nad tym, jak obecnie wygląda Wasz związek i czego dla siebie prawdziwie chcecie. A teraj kolejne. Nieco mniej skomplikowane, ale również nie należące do łatwych. Zastanówcie się wspólnie z partnerem, jakie czynności sprawiają Wam przyjemność – wypiszcie je na kartce.
Czy udało się Wam znaleźć coś, co zbliży Was jeszcze mocniej? Jeśli tak, to świetnie. Teraz czas na to robienie. Czas na wypełnianie tym zajęciem codziennością. Po prostu róbcie to i cieszcie się sobą. Realizujcie się wspólnie – to wspaniała droga wypełniona obopólnym sukcesem. Zwiększcie wspólne zaangażowanie w codzienność – Wasz dom wypełni się rozmową, śmiechem … miłością…
Jeszcze raz podkreślam – miłość bezwarunkowa to całkowita, bezgraniczna akceptacja konkretnej osoby taką jaka jest naprawdę i akceptacja całego świata, takim jakim ten świat jest. Szanujmy innych – są tacy jacy są i to zaakceptujmy. A jeśli uważasz, że Twój partner powinien się zmienić, to niestety muszę Cię zasmucić. Ty tego nie dokonasz. Każdy zmienia się sam dla siebie. Jedynie co możesz uczynić, to pokazać partnerowi inny świat – świat wypełniony miłością, a nie warunkowością. Ale pamiętaj, że wspólna decyzja o dążeniu do przyjaźni może stać się pięknym nośnikiem zmiany…
Niech początkiem obopólnej zmiany będzie rozmowa. Wspólna decyzja o potrzebie przyjaźni. Kochajmy się i pozwólmy się kochać… A świat otoczy nas barwą pięknych kolorów bezwarunkowej miłości… Z całego serca właśnie tego Wam życzę…
Czy dostrzegasz wokół Ciebie piękno miłości bezwarunkowej?
Opowiedz nam o tym pięknym uczuciu…
Autorka: Agnieszka » O MNIE
14 odpowiedzi na “Czym jest miłość bezwarunkowa – czy w miłości jest możliwa przyjaźń?”
Zostaw komentarz
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ
Hmm, mi osobiście się wydaje, że miłość bezwarunkowa istnieje tylko w przypadku miłości do swojego dziecka. Dziecko rodzi się i nie oczekujesz od niego jak ma wyglądać, jakie ma być, kochasz je takie jakim jest. Niezależnie co się stanie zawsze je kochasz i stoisz za nim murem, nawet jeśli wyrządzi mam jakąś krzywdę. W związku natomiast zawsze ma się jakieś oczekiwania, oczekujemy od naszego partnera wsparcia, miłości, zrozumienia, wierności i wiele wiele innych co oznacza, że są jakieś warunki które trzeba spełnić aby żyć w udanym związku. Miłość bezwarunkowa u partnerów moim zdaniem nie istnieje, za to jest prawdziwa w przypadku matczynej miłości do dziecka.
Aniu dziękuję za Twój komentarz. Pozdrawiam. Agnieszka
Dobry wieczór, Pani Anka nie zgadzam się z panią całkowicie.
Miłość bezwarunkowa to jest miłość platoniczna i nie bez powodu takie pojęcie powstało, ale na ten temat musiałbym pisać na kilka stron. Przede wszystkim seks wynika jedynie z uzależnienia bycia na haju. Społecznie jest bardzo szkodliwy. Mózg wpada w stan wyładowań elektrycznych jak w czasie napadu padaczki. Ludzie są tak bardzo uzależnieni, że nie potrafią tego zauważyć i wyobrazić sobie życia z miłością platoniczną.
Miłość bezwarunkowa to cecha charakterystyczna tylko dla zwierząt i dzieci w najmłodszym wieku. U osób dorosłych nie występuje. Miłość w wykonaniu dorosłych to złożony zbiór cech, których nie powinno się upraszczać do jednego sformułowania, ponieważ grozi to obniżeniem skuteczności działań psychologów w zakresie rozwiązywania konfliktów.
Człowiek jest istotą złożoną i jego zachowania należy postrzegać przez pryzmat tej złożoności. Człowiek rozwija się wraz z wiekiem. Pojęcie miłości bezwarunkowej oznacza proces psychologiczny charakterystyczny tylko dla organizmów prostych – jeszcze nie rozwiniętych pod względem psychologicznym, czyli dla dzieci i zwierząt.
U osób dorosłych występują złożone procesy psychologiczne, które są kształtowane przez warunki środowiskowe.
Nie słyszałem o przypadku, aby dziecko w wieku poniżej 12 lat samo świadomie chciało porzucić swego rodzica biologicznego, tak samo dzieje się w przypadku zwierząt. Natomiast zdarzały się przypadki, że rodzice porzucali swe potomstwo, co oznacza, że u dorosłych relację do własnych dzieci można nazwać miłością rodzicielską (matczyną, ojcowską), ale nie bezwarunkową. Miłość rodzicielska ma już wiele oblicz, od gotowości poświęcenia własnego życia dla dziecka, do jego zabójstwa.
Miłość dwojga dorosłych to złożony proces różnych relacji, od zafascynowania, zauroczenia, akceptacji poprzez odrzucanie (nie przyjmowanie do wiadomości złych informacji) do strachu (przed tym co się stanie, gdy zabraknie partnera).
Artykuł ciekawy, inspirujący. Nie potrzeba komentować.
Do korekty w tekście: pomieszała, osuńcie.
Bardzo dziękuję 🙂
W zadanych pytaniach, czym jest przyjaźń, już pojawiają się warunki. Warunkiem bezwarunkowej miłości też jest konieczność rozmowy. Konstruktywnej rozmowy. Nie ma rozmowy, nie ma bezwarunkowej miłości. Tak to zrozumiałam. Pozdrawiam.
Czy podając listę cech przyjaciela, których głównym założeniem jest bezwarunkowość nie stawiamy warunków?
Moim zdaniem ma Pani rację. Bezwarunkowość jest warunkiem. No chyba, że… Obie osoby definiują tak samo bezwarunkowość. Wtedy wydaje się że warunek staje codziennością niżeli czymś od którego uzależnione jest istnienie lub zajście czegoś.
Miłość jest tylko bezwarunkowa, inaczej to tylko transakcja wymienna. Miłość bezwarunkowa powinna występować do wszystkich istot i jest podstawą w pełni dojrzałego człowieka. To taki: „End of game”, takie wejście na szczyt po którym już nie ma już, gdzie wejść. Przebudzenie po którym zaczyna się prawdziwe życie. Na bazie takiej bezwarunkowej miłości powinna się zrodzić przyjaźń pomiędzy partnerami, jako porozumienie dusz. Nie na darmo, Budda, Jezus, Nietzche, itd., kazali nam wrócić do niewinności dziecka. No, ale do tego trzeba wznieść się poza poziom swojego EGO, co zachodniej psychologii się nie opłaca, bo człowieka można byłoby czasem wyleczyć w sekundę zmieniając jego ducha, tak jak to robili wielcy nauczyciele duchowi. Zamiast tego woli dzielić włos na czworo w swojej ciasnej klatce EGO. Pozdrawiam seredecznie:)
Nie w pełni prawda – panowie psycholodzy, a co powiecie na taką miłość bezwarunkową która powstała po spotkaniu pewnej osoby /kobiety/ która wydawała się jak muza i powstało zauroczenie bezgraniczne i bez ciągoty do spotkania tylko w myślach by cały czas była.
Miłość bezwarunkowa to coś czego nie da się opisać słowami to się czuję, to są emocje, to są działania, to są uczucia do drugiej osoby gdy jest z nami. To się czuję nawet wtedy gdy osoby z nami nie ma niezależnie od przyczyny. To taki „end of game” wejście na szczyt i chęć pozostania tam na zawsze.
Pięknie to Pani ujęła ???