Małżeństwo, partnerstwo, czy jakikolwiek inny związek dwojga bliskich sobie osób narażony jest na pojawienie się wielu przeciwności losu. Jednym z takich specyficznych momentów we wspólnym życiu jest pojawienie się choroby jednego członka rodziny. W momencie pojawienia się choroby związek narażony jest na wiele prób trwałości.
Przechodzi największy sprawdzian w życiu – sprawdzian wytrwałości, oddania, jak również zrozumienia.
Nawiązując bliską relację, każdy rozważa możliwość pojawienia się choroby własnej, bądź partnera. Wiele osób choć zdeklarowani i świadomie przyjmujący cały inwentarz, w momencie pojawienia się choroby są nie do końca świadomi owej nowej sytuacji, w której się znaleźli. Wraz z chorobą do drzwi puka ból, cierpienie i rozpacz. Związek dotąd wypełniony “beztroskimi dniami” staje na granicy szczęścia. Każdy dzień odtąd jest inny – wiele w nim rozpaczy, a nawet gniewu.
Każdy z nas jest świadkiem wielu historii par, których doświadcza choroba i cierpienie. Historia życia z chorobą, to największa próba, próba życia i oddania. Przechodząc obok widzimy obraz cierpienia – współczujemy.
Pojawiająca się choroba nie mówi nic o sobie. Wchodzi do naszego wspólnego życia bez pukania, bez przygotowania. Od tego momentu widzimy rzeczywistość w inny sposób. Nowa rzeczywistość nie jest łatwa. Obarcza ciało, umysł i dusze całym swym okrucieństwem.
Co choroba robi z człowiekiem?
W momencie pojawienia się choroby, jak i w całym procesie zmagania się z jej konsekwencjami całe wspólne życie ulega zmianie. Osobowość chorującego jest narażona na ciężkie, stresujące momenty. Aura człowieka ulega “zniekształceniu”. Choć każdy z nas inaczej reaguje na niedogodności, to jednak większość wybiera ucieczkę. Uciekamy od bliskości – nie chcemy współczucia, a zarazem go potrzebujemy. Chorujący mimo dobrej woli skupia swoją uwagę tylko i wyłącznie na sobie i swoim cierpieniu. Myśli koncentrują się na chorobie i jej konsekwencjach.
Jak choroba zmienia człowieka?
Pojawiają się pytania:
- Dlaczego to mnie spotkało?
- Dlaczego ja?
W udręce myśli skłaniamy się nawet ku stwierdzeniom, iż chcemy, aby dana choroba przeszła na kogoś innego. Osoby chorujące często przejawiają cechy egoistyczne. Krzyk, obwinianie i presja wypełnia każdy dzień. W tych momentach nie tylko chory, ale również opiekun cierpi.
Żal nie pozwala zauważyć oddanego i równie cierpiącego partnera. Oddany opiekun – partner poświęca całe dotychczasowe życie i skupia swoją uwagę, tylko i wyłącznie na chorującym. Całe życie toczy się wokół chorego. Plan dnia jest specyficznym zbiorem czynności, które mają pomóc w chorobie.
Śmiech i radość chwil staje się tylko wspomnieniem, do których bardzo ciężko powrócić – mimo starań. Uszanujmy poświęcenie partnera. Zerknijmy czasem na otaczających nas ludzi. Zobaczmy oddanie oraz poświęcenie. Pamiętaj, jesteśmy tylko ludźmi i każdy z nas ma swoje własne granice wytrzymałości. Prośmy o pomoc!
Obowiązki domowe, jak również kwestie finansowe, dotąd dzielone, spadają tylko i wyłącznie na jedną osobę. Chorujący nie dostrzega tego, cierpienie przysłania cały świat. Ciężar sytuacji nie pozwala na życie w pełnym oddaniu.
Z czym związane jest “egoistyczne” podejście do choroby?
Wiele par w tych momentach decydują o rozstaniu się. Mimo, że podświadomie tego nie chce. Jest także wiele osób, które trwają przy chorującym znosząc obelgi i ciągłą krytykę, a w momencie odzyskiwania zdrowia przez partnera informują o chęci odejścia. Chorujący, który wykazuje się egoizmem powinien być świadomy i takich ewentualności. Pamiętaj, choroba nie tylko działa destrukcyjnie na chorującego, ale również na partnera – opiekuna.
Co choroba robi z opiekunem chorego?
Bardzo wielu oddanych opiekunów- partnerów popada w różnego rodzaju zaburzenia natury psychicznej. Sygnały o tym świadczące, na które również należy zwracać uwagę to, min.:
- Wycofanie społeczne,
- Odsunięcie się od bliskich – od rodziny, przyjaciół czy znajomych,
- Zmiana wagi – pogorszenie apetytu, a nawet jadłowstręt,
- Problemy z snem i koncentracją,
- Bladość oraz zmęczenie,
- Stany lękowe,
- Ucieczka w uzależnienie – alkoholowe, nikotynowe, bądź narkotykowe.
Istnieje jeszcze wiele oznak mówiących o wyczerpaniu opiekuna, na które należy zwracać uwagę. Nie koncentrujmy się tylko i wyłącznie na sobie, otwórzmy oczy na potrzeby innych. Angażujmy się, na tyle ile pozwala choroba, w życie bliskich. Rozmawiajmy i doceniajmy. Prośmy o pomoc najbliższą rodzinę. Bądźmy wyrozumiali – nie tylko my cierpimy.
Życie przewrócone do góry nogami, nacechowane bólem i cierpieniem nie pozwala do końca trzeźwo spojrzeć na świat – przynosi wiele innych ewentualności na, które także powinniśmy być przygotowani.
Już na samym początku choroby partnera pojawiają się chwile zwątpienia. Istnieje wiele osób, które w momencie zapoznania się z całym ciężarem danej choroby szykuje plan ucieczki. Jest bardzo wiele par, które już na samym początku choroby nie są w stanie zaakceptować nowej rzeczywistości. Nie chcą jej i odrzucają jednocześnie siebie nawzajem. Odrzucając chorobę bliskiej osoby odrzucają miłość. Warto na chwilę przystanąć i wyciszyć emocje.
Warto zasięgnąć porady i poprosić o wsparcie bliskich. Każdy ma różną odporność na cierpienie. Nie wybierajmy tej łatwiejszej drogi, którą jest wyjście ewakuacyjne. Zastanów się choć przez chwilę, czy miłość nie jest warta poświęcenia i oddania? Jak bardzo zależy Tobie na tym, aby mieć w czasie choroby ukochaną osobę przy boku? Ucieczka jest tylko dla tchórzy. Życie nigdy nie jest usłane różami, nauczmy się zatem patrzeć sercem. Pamiętajmy o sumieniu – to ono każdego dnia będzie przypominać o złej decyzji. Odchodząc od chorującego partnera narażamy go na jeszcze większe cierpienie.
Z czym związane jest wyparcie?
Kolejna sytuacja, która może pojawić się w życiu chorującego, to całkowite wyparcie przez partnera choroby. Każdy jest inny i na innych zasadach buduje związek. Wyparcie przez partnera choroby współmałżonka może być chęcią zwrócenia uwagi tylko i wyłącznie na sobie, bądź nie dopuszczaniem myśli do tego, że coś się zmienia i możemy kogoś stracić.
Wiele osób wpada w wir pracy, szuka nowych zajęć tylko po to, by nie uczestniczyć i nie dopuścić do wiadomości choroby. Jest to bardzo bolesna sytuacja, ponieważ chorujący zostaje sam na sam ze swoim cierpieniem. Mimo starań i częstych próśb chorującego zachowanie partnera nie ulega zmianie.
Skoncentrowany na sobie partner, nawet świadomie obciąża chorującego swoimi potrzebami. Wypomina błędy i domaga się poświęcenia. Chorujący często zniszczony przez chorobę próbuje walczyć. Bije się z własnymi myślami i potrzebami. Ta sytuacja w 90% kończy się rozpadem małżeństwa. Cierpiący nie chce bardziej cierpieć, szuka pomocy u innych, i tym samym oddala się od partnera. Szuka miejsca wypełnionego spokojem i zrozumieniem.
Co zrobić, aby choroba nie zniszczyła związku?
Nigdy nie zapominajmy o wsparciu i pomocy. Nie obawiajmy się prosić o pomoc…
Na początku dobrze jest się dowiedzieć o chorobie jak najwięcej:
- Co to za choroba?
- Z czym jest związana?
- Jak przebiega leczenie i jakie są jej konsekwencje? , itp.
Przeprowadzajmy wiele rozmów z lekarzami. Szukajmy pomocy. Warto podjąć konsultacje z terapeutą. Chorujący i opiekun powinni wspólnie uczestniczyć, w miarę możliwości w spotkaniach terapeutycznych. Istnieje również wiele grup wsparcia, które dodają otuchy. Pozwoli to wyciszyć emocje i spojrzeć na świat z innej perspektywy.
Rozmawiajmy z bliskimi. Mówmy o sobie i partnerze. Nie ukrywajmy emocji i obaw. Warto wspólnie z rodziną zastanowić się, jakiego typu wsparcia będziecie potrzebować. Każda forma wparcia jest jak najbardziej wskazana. Walczcie o siebie!
Autorka: Agnieszka » O MNIE
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ