Czy często w dzieciństwie miałeś/aś poczucie, że nie pasujesz do reszty? Czy często słyszałeś/aś, że przesadzasz i wyolbrzymiasz? Czy w przeszłości spotkało Cię wiele cierpienia z powodu tego, że byłeś/aś bardziej wrażliwy/a, niż inne dzieci? Czy nikt nie rozumiał Twoich emocji, przez co czułeś/aś się nieakceptowany/a? Czy inne dzieci dokuczały Ci z powodu Twojej wrażliwości? Czy inne osoby postrzegały Cię jako osobę nieśmiałą? Czy przeszłe uczucia często pojawiają się w Twojej codzienności? Czy trudna przeszłość często miesza w Twojej teraźniejszości? Czy często kryjesz się ze swoimi emocjami, bo w przeszłości byłeś/aś z ich powodu wyśmiewany/a? Czy wciąż czujesz trudne emocje, które towarzyszyły Ci w przeszłości i nie wiesz, jak sobie z nimi poradzić? Jeśli należysz do osób wysoko wrażliwych, których uczucia w dzieciństwie były nierozumiane, to zapewne niejednokrotnie mierzysz się przeszłymi, trudnymi emocjami, które utrudniają Ci zrozumienie obecnych. A na pewno w tym wszystkim nie pomagają Ci obecne, krytyczne oceny wobec Twojej wrażliwości…

Wysoka wrażliwość to nie wymysł, czy defekt osobowości. Bowiem wrażliwy i chłonny układ nerwowy to cecha dziedziczna i występuje u około 15-20% populacji. Co stanowi dowód na to, że wysoka wrażliwość jest naturalna i bardzo normalna. A co najważniejsze jest ona niezwykle potrzebna, choć zapewne nie zgodzą się ze mną osoby, które z powodu swojej wrażliwości cierpią. Niejednokrotnie podczas terapii rozmawiałam ze swoimi Klientami o wrażliwości. Patrzyłam na łzy. Dostrzegałam emocje. Słyszałam historie, które przelane były brakiem zrozumienia i akceptacji. Dlatego gdy Wydawnictwo Feeria zapowiedziało wydanie książki „Naucz się kochać wysoką wrażliwość. Ćwiczenia” autorstwa Elaine N. Aron (link do książki >TUTAJ<) uznałam, że muszę ją przeczytać jak najszybciej. I tak też się stało. Jak tylko trafiła do moich rąk, to od razu zabrałam się za czytanie. Byłam i jestem nią zachwycona. Autorka jako prekursorka wiedzy i badań o wysokiej wrażliwości skonstruowała dzieło, które pomaga w niezwykły sposób uwolnić się od destrukcyjnych przekonań na temat wysokiej wrażliwości. Pomaga zagoić przeszłe rany. Uczy nowego spojrzenia na wrażliwość. A co najważniejsze daje ogromne wsparcie w drodze do pokochania samego siebie. Do odkrycia w sobie wysokiej wrażliwości, która jest nieoszlifowanym diamentem…

Jak zachowuje się osoba wysoko wrażliwa?

Przede wszystkim osoba wysoko wrażliwa nie zachowuje się jak histeryk, czy osoba niestabilnie emocjonalnie. To nie jej świat. Jej życie wypełnia wrażliwość, która powoduje, że WWO bardzo głęboko przeżywają emocje i uczucia. Najprościej ujmując WWO czują mocniej i bardziej. Zaś wrażliwość jest u nich na bardzo wysokim poziomie. Dostrzegają i przyjmują tak dużo bodźców płynących ze świata, że często ulegają przestymulowaniu. W szczególności, gdy na ich drodze stanie osoba, która bardzo silnie, a zarazem negatywnie na nich wpływa. WWO przesiąkają negatywną energią, która jest do nich kierowana. Co w dużej mierze prowadzi do tego, że osoby wysoko wrażliwe mają po dziurki w nosie swojego sposobu odbierana rzeczywistości. A złośliwe komentarze na temat ich wrażliwej postawy w tym im nie pomagają. Jednak WWO nie są tylko i wyłącznie lepem na złą energię. Osoby wysoko wrażliwe równie mocno przeżywają pozytywne emocje. Potrafią cieszyć się drobnostkami. Doceniać piękno i uroki życia. Dzięki nim inne osoby są bardziej ludzkie. Cały świat staje się bardziej ludzki. Co oczywiście bywa też dla WWO bardzo męczące. W dniach, w których doświadczają przeogromnej ilości bodźców potrzebują odpocząć w odosobnieniu. Jak napisał kiedyś brytyjski poeta David Jones: „Odczuwanie wszystkiego tak mocno to zarówno błogosławieństwo, jak i przekleństwo”.

Wewnętrzny świat WWO jest niezwykle bogaty co może nawet dla nich samych wydać się mega skomplikowane. A wszystko dodatkowo komplikują komentarze z którymi muszą mierzyć się na co dzień…

Komentarze w stylu: „Znowu przesadzasz.”; „Histeryzujesz.”; „Wyolbrzymiasz.”; „Dlaczego Ty ciągle tak dużo analizujesz? Skończ z tym, bo to zaczyna być chore.”; „Nie potrafisz odpuścić. Czepiasz się szczegółów.”; „Jesteś zbyt delikatny/a. Zmień się.”; „Nadwrażliwość to okropna cecha.”; „Jesteś przewrażliwiony/a. Uspokój się.” na pewno nie pomagają, a jedynie utwierdzają osoby wysoko wrażliwe w przekonaniu, że są wadliwe. Jednak tak nie jest. Nie ma nic złego w byciu WWO. A co najważniejsze, bycie wrażliwym nie jest wadą. Nie jest też żadnym syndromem, czy defektem psychiki. Natomiast może być mocną stroną osobowości jeśli na to sobie człowiek pozwoli.

Ćwiczenia dla osób wysoko wrażliwych:

Jednak, aby tak się stało warto przepracować przeszłe traumy. Zbudować nowy obraz siebie, uwalniając się jednocześnie od tego, co narzucano w przeszłości. Każda osoba wysoko wrażliwa, warto, aby raz na zawsze pozbyła się etykiet, którymi została naznaczona w dzieciństwie. A w tym wszystkim może być pomocna książka  Elaine N. Aron. Dlatego już teraz wypróbuj jedno z ćwiczeń, które proponuje autorka. Oto ono:„

Reinterpretacja wydarzeń z dzieciństwa

Duża część naszego aktualnego postrzegania siebie wynika z tego, jak nasze dziecięce zachowanie było interpretowane przez nas samych i innych; negatywna część naszej samooceny jest często pokłosiem zdarzeń z dzieciństwa, które postrzegamy jako nasze porażki, chwile największego upokorzenia i najboleśniejszej krytyki. Twoja wysoka wrażliwość niemal zawsze miała znaczenie w takich momentach. Dlatego ich reinterpretacja jest bardzo ważna. Nie spiesz się jednak. Nie staraj się analizować na nowo więcej niż jednej sytuacji dziennie. (…)

Wybierz doświadczenie z dzieciństwa, które wydaje ci się decydujące dla rozwoju pewnych przekonań wpływających negatywnie na twoje poczucie własnej wartości. Może to być pojedyncze zdarzenie, które ukształtowało to, kim jesteś, na przykład poczucie przytłoczenia podczas pierwszego dnia w przedszkolu, albo cała kategoria doświadczeń, na przykład próby osiągnięcia sukcesu w zawodach sportowych. Pamiętaj, że takie decydujące znaczenie mógł mieć w pewnym sensie pozytywny moment, taki jak niespodziankowe przyjęcie urodzinowe lub pierwsza przejażdżka konno – jeśli negatywnie oceniasz swoją reakcję na takie zdarzenie, powinieneś zinterpretować je na nowo.

Analiza wybranego doświadczenia powinna sprawić, że ostatecznie zobaczysz je w nowym świetle, wiedząc o swojej wrażliwości. Nie koncentruj się jednak na niej zbyt mocno – zastanów się po prostu nad jednym decydującym trudnym dla ciebie zdarzeniem. Istnieje duża szansa, że miało ono związek z twoją wrażliwością, ponieważ prawdopodobnie doświadczyłeś w tym samym czasie nadpobudzenia.”

ZADANIE:

Opisz zdarzenie z przeszłości, które miało ogromny wpływ na Twoje poczucie wartości siebie:

Dla przykładu: „Koledzy z klasy śmiali się ze mnie, że mieszkam na wsi i na pewno jadam ze świniami.”

A teraz czas na reinterpretację powyższego zdarzenia…

KROK 1 – Przywołaj i opisz emocje i uczucia z tamtej chwili. Co wtedy czułeś/aś? Jak wyglądała ta sytuacja?

Dla przykładu: „Poczułam w sobie ogromny żal, że ktoś tak może o mnie myśleć i nie chce uwierzyć w to, że nie jest to prawdą. Czułam się bardzo źle, gdy koledzy kłamali na mój temat, a potem się z tego śmieli. Chciałam dowieść prawdy, ale schowałam się na plecami innej koleżanki. Chciałam zniknąć.”

KROK 2 – Opisz emocje, które pojawiają się w Tobie, gdy wspominasz swoją reakcję na tamto wydarzenie.

Dla przykładu: „Moje wycofanie postrzegam jako porażkę. Mogłam się bronić, ale tego nie zrobiłam. Wycofałam się. Schowałam za plecami koleżanki. Przez co czułam się mało pewna siebie.”

KROK 3 – Przeanalizuj teraz swoją reakcję w oparciu o to, co teraz wiesz na temat swojej wrażliwości.

Dla przykładu: „Wszystko to było spowodowane moją wrażliwością. Pomimo, że cierpiałam nie chciałam zostać odebrana jako osoba czepialska. Bardziej myślałam o innych, niż o sobie.”

KROK 4 – Zastanów się, czy można było uniknąć negatywnych okoliczności przeszłego zdarzenia albo czy mogło ono potoczyć się inaczej, gdybyś wiedział/a, że jesteś wysoko wrażliwą osobą, lub gdyby wiedziały o tym osoby z Twojego środowiska i gdyby można było wziąć to pod uwagę, aby przystosować okoliczności do Twoich potrzeb.

Dla przykładu: „Mogłam zgodzić się na interwencję koleżanki, która chciała stanąć w mojej obronie. Przyjrzeć się temu, jak ona to robi i spróbować tak samo się zachować następnym razem.”

KROK 5 – Opisz uczucia, które się w Tobie pojawiają pod wpływem tego, że mogłeś/aś inaczej zareagować, choć tego nie zrobiłeś/aś.

Dla przykładu: „Wiem, że jako dorastająca dziewczynka nie wiedziałam o tym, że moja wrażliwość ma wpływ na moje zachowanie. Chciałam dobrze, a w tym wszystkim zapominałam o sobie. Teraz siebie rozumiem.”

KROK 6 – Napisz w kilku zdaniach, jak teraz postrzegasz siebie i tamto zdarzenie.

Dla przykładu: „To nie prawda, że coś było nie tak ze mną. Wszystko było i jest ze mną okej. Potrzebowałam jedynie zrozumieć tego, że nie zranię nikogo broniąc swoich potrzeb. Gdyby moi bliscy wiedzieli, że jestem WWO mogłabym bardziej zrozumieć swoją nietypową reakcję. A co najważniejsze mogłabym nauczyć się, że mogę inaczej reagować. Jednak tamto doświadczenie dużo mnie nauczyło. Dzisiaj wiem, że pasywność nie jest dobra. Zaś najważniejsze to zadbać o swój wewnętrzny świat. Być wrażliwym wobec samego siebie.”

A teraz kilkukrotnie przeczytaj swoje nowe spostrzeżenia. Czytaj tak długo, aż w pełni przyswoisz ich sens.

Wiele osób dorastało i wciąż dorasta bez emocjonalnego wsparcia. Musimy radzić sobie sami, choć nie zawsze się to udaje. Często się w tym gubimy. Jednak dla własnego dobra warto nauczyć się odczuwania przyjemności z poznawania nowych sytuacji. Priorytetem staje się zrozumienie, kim jesteś jako osoba wysoko wrażliwa. Bowiem Twoje wady i zalety nie są spowodowane tym, że jesteś WWO, ani nie wynikają wyłącznie z Twojego dzieciństwa – tak jak traktowano Cię w przeszłości, w dzieciństwie. Prawda jest taka, że geny i środowisko działały razem. Zrozumienie powiązań osobowościowych oraz doświadczeń z wysoką wrażliwością daje obraz siebie bez etykiet, które nam narzucano i narzuca się do tej pory. Jako ludzie jesteśmy czymś ponad etykiety. Dlatego przede wszystkim pozwól sobie na współczucie. Skieruj go do siebie. Masz prawo współczuć sobie za to, co Cię spotkało i spotyka. Jednak nie pozostawaj w tym poczuciu zbyt długo. Pójdź dalej i naucz się kochać siebie. Nie wierz słowom, że ktoś inny miał gorzej i nie narzeka. Twoje życie należy do Ciebie i masz prawo odczuwać go na swój własny, tak bardzo indywidualny sposób.

Kolejnym bardzo ciekawym ćwiczeniem jest praca z wewnętrznym dzieckiem:

Zatroszcz się o swoje wewnętrzne dziecko

Jak pisze autorka: „Nasze wewnętrzne dzieci, szczególnie te wysoko wrażliwe, są niezwykle mądre. Ostrzegają nas, kiedy problemy z dzieciństwa powracają, pomagają nam się bawić, mają silne przeczucia dotyczące tego, co jest dla nas dobre, a co złe. Jeżeli to cię nie przekonuje, pomyśl, czy od czasu do czasu nie czujesz się tak, jakby potężna, a zarazem dziecinna lub zachłanna siła przejęła kontrolę nad twoim życiem. Wewnętrzne dzieci to potrafią. Nagle zaczynamy się zachowywać, jak wściekłe, porzucone, wykorzystywane, przerażone lub zawstydzone maluchy – czasami pod wpływem niewielkiej prowokacji. Kiedy posłuchasz swojego wewnętrznego dziecka, a być może także trochę z nim ponegocjujesz, przestanie mieć potrzebę kontroli nad tobą. Ty i ono możecie zaplanować życie tak, by zadowolić was oboje.”

Twoje zadanie

Pogadaj ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Sprawdź, czego potrzebuje. Jak możesz zagwarantować mu poczucie bezpieczeństwa. Wsłuchaj się  w jego słowa i odnieś się do nich. Pokaż mu inną perspektywę. Jeśli będzie taka potrzeba gadaj z nim tak często, jak jest to tylko możliwe.

Dzięki temu procesowi wdrożysz do Twojego życia akceptację i zrozumienie. Bowiem masz pełne prawo do swojej wrażliwości. Jednak jeśli ona Ci przeszkadza, lub chciałbyś/chciałabyś ją oszlifować, to nie obawiaj się prowadzić wewnętrznego dialogu z dzieckiem jakim byłeś/aś z przed lat. Gadaj ze sobą. Dyskutuj i opiekuj się sobą. Dzięki temu rozwiniesz swój potencjał, a ten jest naprawdę olbrzymi.

Wracając do książki…

Książka oferuje rozwiązania dla szczęśliwego i satysfakcjonującego życia. Szczególnie w sposobie, w jaki WWO postrzega siebie. Książka pomaga „przeformułować” destrukcyjne przekonania, przepracować przeszłe wydarzenia oraz sposób patrzenia na samego siebie. Autorka ofiarowuje również szereg ćwiczeń, które pozwolą przepracować głębokie rany emocjonalne. Dodatkowo podejmuje się wyjaśnienia, jak zaopiekować się sobą; jak odnaleźć się w strefie bliskich i dalszych znajomości, a także skupia się na pracy duchowej. Każda wysoko wrażliwa osoba znajdzie w tej książce coś dla siebie.

Elaine N. Aron ma również na uwadze to, że osoby WWO potrzebują siebie nawzajem. Dlatego książka dodatkowo zawiera propozycje pracy w grupach czy w parach. Co może być bardzo przydatne dla specjalistów – szkoleniowców, którzy pracują z drugim człowiekiem w grupach. Dzięki temu książka zyskuje jeszcze większą wartość. Bowiem może z niej skorzystać jeszcze szersze grono odbiorców. Tak więc, nie tylko zyskają osoby wrażliwe, osoby które żyją z WWO, ale także osoby, które w codziennej pracy pomagają innym osobom. Innymi słowy, nie zależnie od tego, na jaki wysokim poziomie jest Twoja wrażliwość, czy jesteś po prostu osobą, która żyje lub pracuje z WWO, to książka „Naucz się kochać wysoką wrażliwość. Ćwiczenia” jest dla Ciebie. Gorąco polecam!

---

Jeśli znajdziesz chwilę, to proszę daj znać, w komentarzu poniżej, w jaki sposób Ty postrzegasz swoją wysoką wrażliwość – w czym Ci pomaga, a w czym przeszkadza? Czekam na wieści od Ciebie.

---

Autorka:   AGNIESZKA ZBLEWSKA

Skomentuj