Tak wiele błędów, tak wiele porażek…I to obrzydliwe, niekończące się poczucie winy…
Co to poczucie winy?
Poczucie winy najprościej ujmując jest tym, co gryzie nas od środka. Przyczynia się do smutku, strachu, a nawet depresji. Zacznijmy jednak od początku. W momencie narodzin nikt z nas nie wie, co to jest poczucie winy. Jednak z czasem, gdy zostajemy odbiorcami komunikatów, tj. : “Widzisz, co zrobiłeś/aś – jak Ci nie wstyd…” rozpoczyna się proces tworzenia poczucia winy. Poznajemy zasady i reguły społecznie narzucone, których nie dopełnienie skutkuje w większości poczuciem winy…
Poczucie winy jest to zatem pewnego rodzaju stan emocjonalny, który powstaje w momencie gdy uświadomimy sobie popełnienie czynu uznanego za niedozwolony. Jest to odczucie potęgujące żal, wstyd, zakłopotanie, a nawet złość.
Tak, więc istnieją normy i reguły, których nie wypełnienie skutkują poczuciem winy. Natomiast nie tylko otaczający nas ludzie narzucają określone reguły. My sami również ustalamy własne zasady, według których chcemy żyć i funkcjonować. Każdy z nas będzie miał inną paletę zasad, które ukształtowały się pod wpływem wcześniej poznanych już reguł, czy własnych doświadczeń życiowych. Tego typu utarte normy zawężą pole zrozumienia – w przypadku złamania jakiegokolwiek określonego punktu, nie będą w stanie wygrać z poczuciem winy.
Poczucie winy to uczucie, które nawołuje, że nie powinniśmy wybaczyć sobie jakiekolwiek „wykroczenia”: “Złamałem/am zasadę – jak mogłem/am, to nigdy nie powinno mieć miejsca…”
Ale skąd wiesz, że Twój czyn jest na pewno zły? Skąd masz pewność, że zasady, które wcześniej zostały przyjęte są dobre i obiektywne? Czy powinieneś/ powinnaś oceniać siebie tak surowo? Dlaczego zatem to robisz – wciąż karmiąc się poczucie winy?
Co napędza poczucie winy?
Zasady same w sobie są dobre dopóki nie zaczniemy podchodzić do nich zbyt restrykcyjnie, a do samych siebie nazbyt krytycznie. Krytyka daje przyzwolenie na ciągłą ocenę i porównywanie – zawęża możliwość rozwoju.
Pamiętaj wszystko ewoluuje – wszystko się zmienia, nawet zasady. To, co kiedyś przez naszych pradziadków było uznane za niewybaczalne, dzisiaj jest traktowane z przymrużeniem oka. Tak i powinno być z Twoimi regułami. Każdego dnia doświadczasz nowych odczuć, uczysz się i obserwujesz – dzięki temu Twoja wiedza na własny temat się zmienia. Jeśli zatem wszystko się zmienia, niech i Twoje zasady zostaną odkurzone…
Wciąż się oceniając – nosisz w sobie głębokie, podświadome przekonanie, że nie wolno Ci się pomylić. Co dalej prowadzi do powstania destrukcyjnego przekonania, że tylko poukładane, idealne i perfekcyjne życie jest warte uwagi. A wszelkiego rodzaju odstępstwa od przyjętych reguł skutkują wykluczeniem, odrzuceniem i odepchnięciem. Postępując w ten sposób chcemy zapewnić sobie sympatię innych osób – jednocześnie nie dając sobie możliwości na poznanie ich zdania, na temat danej sytuacji. Skąd zatem wiemy, że ich zasady są naszymi zasadami?
Jak często miewasz poczucie winny? Czy rozmawiasz z kimś na ten temat?
Załóżmy, że wydarzyło się w Twoim życiu coś, czego nie możesz sobie wybaczyć – było to niezgodne z Twoimi zasadami. Wciąż zadręczasz się poczuciem winny – cierpisz. Twoje serce krzyczy i pragnie wolności. Przypatrz się proszę Twojej bliskiej rodzinie – mężowi/żonie, dzieciom i zapytaj się siebie, czy jeśli oni, by popełnili ten „błąd”, czy również byś im tego nie wybaczył/a? Odrzucił/a byś osoby, które kochasz bo złamały zasady? Przecież wiesz dlaczego to zrobili – czujesz to… dokładnie wiesz dlaczego i jak to się stało…
Czy uda się wygrać z poczuciem winy?
Najważniejsze to zrozumienie istoty błędu – błędu, który jest Twoim błędem, a nie czymś, co ktoś próbuje Ci wmówić; błędu, który pomimo aktualizacji swoich zasad i reguł dalej pozostaje błędem; błędu, który jest faktyczną podstawą do zadość uczynienia… Odpowiedz na pytania:
Dlaczego tak się stało? Co Cię popchnęło do takiego postępowania?
Gdy już poznasz przyczyny, dopiero wtedy będziesz w stanie nad nimi popracować. Przyznaj się do błędu – zaakceptuj przeszłość. Ona już była – teraz jest Twój czas, tu i teraz. Masz szansę, aby naprawić swój błąd. Pokazać światu nowego siebie. Twórz i kreuj wokół siebie przestrzeń tak, aby mieć pewność, że już nigdy nie dopuścisz się podobnego „występku”. Dając sobie tą pewność, jesteś w stanie zwalczyć poczucie winy.
Jak zmotywować się do działania?
Pamiętaj – poczucie winy zagości w Twoim życiu jeśli na to pozwolisz… Nieraz w życiu popełniamy głupstwa – kierujemy się różnymi emocjami, które potem potęgują stan wielkiego poczucia winy. Te głupstwa to już przeszłość – musimy to zaakceptować i wybaczyć sobie. Musisz polubić samego siebie – stać się swoim najlepszym przyjacielem, który od czasu do czasu może przedefiniować stare zasady…
Czy jesteś w stanie zmienić to, co do tej pory Cię blokowało?
Autorka: Agnieszka » O MNIE
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ