Każde zaburzenie wiąże się z pewnego rodzaju dyskomfortem – sam fakt jego zaistnienia, już sprawia ból i cierpienie…
Ze względu na brak wiedzy, jak również doświadczenia stajemy się zdominowani przez pobieżne informacje o autyzmie. Bywa i tak, że pomimo diagnozy zaprzeczamy: „przecież jeszcze kilka dni temu byłem/am zdrowy/a…” Jest to trudne do zaakceptowania.
Natomiast, jeśli zaburzenie dotyczy naszego dziecko akceptacja przybiera inną formę. Nie tylko zaprzeczamy, ale słowami obciążamy lekarza, który dokonał diagnozy…
Gdy na świecie pojawiają się dzieci, to stają się one dla nas diamentem istnienia. Wyjątkowe, niepowtarzalne, idealne, nieskazitelne – bo nasze… Natomiast gdy dowiadujemy się o autyzmie, idealny obraz zanika. Boimy się nieznanego. Boimy się przyszłości…
Radość macierzyństwa, czy ojcostwa zanika – czujemy się złymi rodzicami: „przecież to przez nas… to my…” Wciąż nieświadomi zapominamy o tym, że na pewne sprawy i sytuacje nie mamy wpływu, a to co jest teraz jest nieuniknione.
Żyjemy pośród wielu różnych ludzi. Ludzi, którzy czerpią radość z czyjejś krzywdy, ale również wśród osób, które otworzą dla nas serca, w tak nieznanej dotąd drodze życia. Idealizowanie i obwinianie w żaden sposób nie pomoże, a jedynie może zaszkodzić.
Nikt z nas nie urodził się idealny, bez skazy… Rzeczą naturalną jest istnienie wśród niedoskonałości, a miłość jest tym wartościowsza im bardziej budowana na prawdzie i akceptacji.
Każde zaburzenie powinno być podyktowana akceptacją. Nie jest ważne, co inni ludzie o Tobie sądzą – ważne jest to, co Ty przedstawisz swojemu dziecku. Pokazując mu wartość życia, nadajesz mu sens. Dzięki Tobie poznaje i się uczy. To Ty jesteś twórcą jego samoakceptacji, to Ty wpływasz na jego samoocenę…
Czym jest autyzm?
Autyzm jest bardzo trudny do zrozumienia i wytłumaczenia. Wciąż wiele osób w ogóle nie słyszało nic, a nic o autyzmie.
Autyzm to złożone zaburzenia rozwoju i funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, charakteryzujące się zakłóceniami zdolności komunikowania i budowania relacji interpersonalnych.
Co robi autyzm z człowiekiem?
Zaburzenie polega na odcięciu się człowieka od zewnętrznego świata, ograniczeniu wymiany informacji ze środowiskiem.
Jakie są przyczyny autyzmu?
Przyczyny autyzmu nie zostały dotąd w pełni poznane. Istnieje wiele hipotez, jednak najprawdopodobniej wpływają na niego czynniki biologiczne i psychologiczne.
Gdy pierwszy raz poznałam Ilonę i Huberta – sprawiali wrażenie osób nad wymiar uważnych. Zawsze zwracali uwagę na to, co inni mówią na ich temat i jak ich oceniają. Sami też nie stronili od osądów – co miało duży wpływ na sposób postrzegania przez nich rzeczywistości. Pierwsze dziecko – łzy radości. Dumny ojciec – zachwycona matka. Wciąż powtarzali i podkreślali wyjątkowość swojego dziecka, często nazbyt raniąc innych rodziców. Byli doskonali, a ich syn przedoskonały. Choć już od pierwszych miesięcy było widać, że dziecko zachowuje się „inaczej” – oni zaprzeczali, wręcz się obrażali i zrywali kontakt z osobami, które zwracały im uwagę na owy stan rzeczy. Gdy Mikołaj skończył rok jego specyficzne zachowanie potęgowało. Wciąż płakał, unikał kontaktu wzrokowego, lubił siedzieć “w koncie”, stronił od innych ludzi. Rodzice wciąż zaprzeczali. W wieku 3 lat lekarz zdiagnozował u niego autyzm – oburzenie, żal, złość… Tak wiele złych emocji było w nich… Krytykowali, obmawiali, wręcz podważali autorytet lekarza. W momencie gdy zaburzenie potęgowało i rodzice nie mieli z synem żadnego kontaktu doszli obopólnie do wniosku, że muszą podjąć jakiekolwiek kroki ku zrozumieniu i zdrowiu ich synka. Choć droga długa i zawiła to podjęli walkę o swoje dziecko.
Czy z autyzmu można się wyleczyć?
Autyzm to nie wyrok, to zaburzenie, które czym szybciej wykryte tym łatwiejsze do opanowania. Pomimo, że autyzm nie jest uleczalny, to i tak warto podjąć działania, które wspomogą rozwój, a w późniejszym czasie poprawią funkcjonowanie.
Czy każda osoba autystyczna będzie zachowywać się tak samo?
Każde dziecko autystyczne jest inne i inaczej kreuje swą osobowość. Różnice miedzy dziećmi autystycznymi są ogromne. Niektóre, z mniejszym stopniem autyzmu, mogą okazywać tylko niewielkie opóźnienie mowy i niewielkie problemy w kontaktach ze środowiskiem. Inne dzieci, z większym stopniem autyzmu, mogą potrzebować pomocy o każdej porze dnia, przy każdej czynności.
Z jakimi problemami zmaga się osobowość autystyczna?
Każde dziecko autystyczne zachowuje się w podobny sposób. Powinniśmy przede wszystkim zwróć uwagę na:
- Trudności w kontaktach z rówieśnikami, z innymi dziećmi;
- Strach przed zmianą rytmu dnia; skłonności do monotonni;
- Nadwrażliwość na bodźce – dotyk, dźwięk;
- Brak kontaktu wzrokowego, bądź znacznie jego ograniczenie;
- Obsesyjne skupianie się na jednej rzeczy, na jeden czynności;
- Woli kontakt z przedmiotami niż z ludźmi;
- Godzinami potrafi bawić się jednym przedmiotem;
- Zawężony krąg – lubi samotność, trzyma się na uboczu;
- Wysoka, bądź skrajnie niska ruchliwość;
- Zauważalna niechęć do bliskości;
- Brak odpowiedzi – pozorna „głuchota”;
- Niewytłumaczone napady złości, a nawet agresji;
- Impulsywność;
- Fenomenalna pamięć – oznaki „geniuszu” w jednej dziedzinie; Talenty te mogą dotyczyć bardzo wąskich i specjalistycznych dziedzin;
- Widoczne opóźnienie rozwoju; nie mówi, bądź wydaje dźwięki bez znaczenia;
- Paniczny strach przed otwartymi przestrzeniami.
Istnieje wiele pozycji naukowych, które powinny pomóc we wczesnej diagnozie. Pamiętaj również o tym, że owe zaburzenia często się na siebie nakładają. Wszelkie obawy powinniśmy zawsze skonsultować ze specjalistą. Jeśli zależy nam na dobru dziecka, powinniśmy czym prędzej rozpocząć pracę z nim. Wcześniej postawiona diagnoza daje możliwość zwiększenia samodzielności jednostki.
Każdy z nas powinien wiedzieć, że praca nad autystycznym dzieckiem jest niezwykle ciężka. Jeśli chcemy się dostać do jego świata, musimy w tym świecie zacząć „funkcjonować”. Obserwować i wyłapywać najdrobniejsze zainteresowania, a potem w tym kierunku zmierzać. Nie wystarczy być rodzicem, trzeba stać się psychologiem. Praca z dzieckiem autystycznym jest żmudna i wydaje się nie mieć końca, ale trzeba wierzyć, że ma sens.
Nie istnieje lekarstwo na autyzm. Przede wszystkim wczesna diagnoza, praca i jeszcze raz praca. Jeśli zależy Ci na dobru swojego dziecka podejmij walkę już dzisiaj, tu i teraz.
Wesprzyj rodziców autystycznego dziecka – zostaw kilka słów od siebie w komentarzu poniżej…
Autorka: Agnieszka » O MNIE
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ