Anoreksja to choroba śmiertelna, która uwielbia młode dziewczyny… W okresie dojrzewania zagląda nieproszona, by tylko zasiać swój destrukcyjny owoc. Jeśli tylko napotka na słabszą jednostkę z miłą chęcią z nią się „zaprzyjaźni”.
Jak anoreksja niszczy życie?
Anoreksja choć opanowała do perfekcji maskowanie się, to i tak w pewnym momencie nie jest w stanie się ukryć. Osoba chorująca na zaburzenia odżywiania przedstawia się znaczną utratą wagi i niepohamowanym samodestrukcyjnym postępowaniem. Anoreksja to choroba, która tyczy się całej rodziny. Pośrednio choruje cała rodzina.
Młode dziewczyny dążą do wyidealizowanego obrazu, który chcą osiągnąć poprzez odchudzanie – nie istnieje inny sposób, tylko i wyłącznie głodówka. Syndrom idealnego ciała plus zaniżona samoocena, to wielki start w kierunku samozagłady.
Wiele osób słyszało o anoreksji – mówi się o niej głośno i wyraźnie, ale wciąż zbyt wiele osób nadal widzi w niej swój cel. Cel staje się bardziej realistyczny, gdy dodatkowo jest utrawalany problemami emocjonalnymi. Jak wiadomo anoreksja ma bogate podłoże psychopatologiczne i niezwykle trudno jest ją opanować. Jednakże należy zapamiętać, że jest to choroba wyleczalna.
Jak wygląda leczenie anoreksji?
Leczenie anoreksji to badanie podłoża psychologicznego – osoba chorująca musi mieć stały kontakt z psychiatrą oraz uczęszczać na sesje terapeutyczne. W tego typu „etapach do zdrowia” bezcenna staje się pomoc rodziny, która również musi zaznajomić się z podstawami owej choroby. Nie wystarczy „coś tam wiedzieć”, należy poznać przyczyny, skutki i formy zapobiegania. W wielu rodzinach na samym początku rodzi się bunt. Opiekunowie omijają prawdę i wypierają – podprogowo uważając, że jeśli jest problem sami sobie z nim poradzą. Często bywa i tak, że anoreksja jest ściśle połączona z tym, co dzieje się w domu. Jednakże samo wyparcie destabilizuje drogę do zdrowia. Należy umieć przyznać się do własnych wad, by móc nad nimi pracować. Powielając błędy wychowawcze często przyczyniamy się tylko do pogłębienia problemu.
Jak pomóc dziecku choremu na anoreksję?
Na początku walki z chorobą dziecka sami rodzice potrzebują wsparcia. Często słyszy się, że ich dziecko odrzuca ich pomoc. Stają na głowie, a mimo wszystko z ust dziecka chorującego na anoreksja pada wiele przykrych słów w ich kierunku.
Przede wszystkim musicie wiedzieć, że anoreksja przemawia różnymi głosami i będzie uciekać się do niepojętych sztuczek, by tylko Was oszukać. Gdy będziecie już myśleć, że najgorsze za Wami to nagle otworzą się drzwi do „piekieł”…
Rodzice powinni wykazać się niezwykłą determinacją, ale również empatią w procesie dążenia do zdrowia swojego dziecka. W leczeniu musi uczestniczyć cała rodzina – jest to problem każdego domownika, nie wolno nam tego bagatelizować. Jeśli uważasz, że jesteś w stanie nad wszystkim zapanować, to głęboko się mylisz – to anoreksja zawładnie Twoim dzieckiem jednocześnie głęboko niszcząc Ciebie.
Kogo kocha anoreksja?
Najlepszą przyjaciółką anoreksji jest depresja. Anoreksja uwielbia jej obecność. Zaprosi ją do Twojego domu i ciężko będzie Ci się od niej uwolnić. Pamiętaj, że nie zawsze możemy kontrolować swoje myśli i zachowania. Jesteśmy tylko ludźmi, którzy mają swoje słabsze dni, natomiast dla anoreksji będzie to kraina miodem płynąca – prawdziwa idylla w której to rozwinie skrzydła. Rady, które bez zastanowienia będziesz udzielać swojemu dziecku mogą je popchnąć w jeszcze większą niemoc.
W tym momencie pragnę zwrócić Twoją uwagę na to, że dla dobra rodziny należy umieć poprosić o pomoc. Pomoc specjalisty, tak jak to zostało opisane powyżej jest bezcenna. Chorujący musi poznać samego siebie – swoje potrzeby i pragnienia. Musi również zrozumieć zawiłość, która stała się bagażem nie do udźwignięcia.
Należy również pamiętać, że anoreksja uwielbia powracać – dlatego pomimo wszystko warto kontynuować psychoterapię jeszcze przez kilka miesięcy, czy lat. Spotkania terapeutyczne w tym momencie nie będą już tak częste, ale stanowią pewien sposób ochronny, który również jest dalej szlifowany przez chorego już samodzielnie.
Rodzina w procesie leczenia staje się bezcenna – musi umieć wesprzeć i zmotywować. Musi również przyczynić się do budowania nowego obrazu swego dziecka. Wykazanie się cierpliwością i wielkim skupieniem staje się priorytetem. Systematyczność i racjonalność mają stać się codziennością.
Głównym zadaniem rodziców należy również „zbadanie” środowiska w którym przebywa ich dziecko …a może tam znajduje się niebezpieczny zarodek anoreksji?… Choć obsesyjna kontrola nie jest wskazana, to jednak czujność powinna zostać zachowana. Cały proces wyjścia z impasu powinien opierać się na obopólnym zaangażowaniu – choć zapewniam na początku to raczej Ty będziesz wykazywać większe zainteresowanie, niż Twoje dziecko… Pamiętaj ono jest chore – jemu jest o wiele trudniej niż Tobie. Nie oczekuj cudów – na cuda trzeba zapracować…
Anoreksja jest wyzwaniem, które musi podjąć cała rodzina. Gdy dotyka ona Twojego dziecka nie bój się o niego zawalczyć. Udaj się do specjalisty i naucz się nowych wzorów postępowania. Pamiętaj anoreksja znajdzie sposób, by Cię przechytrzyć… tak więc Ty znajdź sposób na nią…
Co byś poradził/a rodzicom dziecka chorującego na anoreksję?
Podziel się z nami swoimi doświadczeniami…
Autorka: Agnieszka » O MNIE
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ