Dzisiaj zrobimy mały eksperyment… Gotowy/a?
Połóż się wygodnie lub usiądź, a następnie zamknij oczy. Wycisz emocje leżąc kilka minut bez ruchu – postaraj się nie myśleć o niczym i to dosłownie. Przez pięć minut w myślach twórz obraz słowa „NIC”. Myślami pisz literka po literce słowo „NIC”.
Gdy poczujesz się spokojny/a możesz przejść do dalszej części zadania. Czas na to, aby wyobrazić sobie siebie. Stwórz w pamięci obraz samego/samej siebie, ale nie tej osoby, którą codziennie widzisz w lustrze, a człowieka, jakim się czujesz.
- Czy Twój wewnętrzny świat przekłada się na to, co widzisz na zewnątrz?
- Czy Twój zewnętrzny świat dokładnie odbija to, co czujesz wewnętrznie?
- Jaka jest różnica między tym, co czujesz wewnętrznie, a tym, co widzisz zewnętrznie?
Gdy sama po raz pierwszy wykonywałam to zadanie – to szczerze przyznam się, że czułam się dość dziwnie. Na początku nie wiedziałam, czego tak naprawdę mam szukać, na czym powinnam się skupić i na co zwrócić uwagę. Jednak po kilku minutach wgłębiania się w to, co czuję i jak się czuję odpowiedź przyszła sama…
Zdałam sobie sprawę z tego, że mój zewnętrzny świat odbiega od wizji, którą kreuje moje wnętrze. W moim wewnętrznym świecie byłam znacznie młodsza od osoby, którą widzę w odbiciu lustra. Nie widząc, a jedynie czując uświadomiłam sobie, że wnętrze nie ma lat, a jedynie doświadczenia, że wnętrze bazuje na komforcie, a nie na tym, co aktualnie jest w modzie. Jeszcze bardziej utwierdziłam się w przekonaniu, że świat wewnętrzny jest jądrem świata zewnętrznego – jest sercem, bez którego nie może istnieć życie. I dlatego mój świat zewnętrzny pięknieje…
Jaki jest świat zewnętrzny?
Świat zewnętrzny jest powierzchowny i skupia się na tym, co widoczne gołym okiem. Jest fizycznym obrazem nas samych. Obraz zewnętrzny kreują zmysły – to, co widzimy, słyszymy, smakujemy…
Jaki jest świat wewnętrzny?
Świat wewnętrzny nie jest już tak oczywisty i zarazem jasno określony, jak świat zewnętrzny. Jego obraz jest bardziej skomplikowany – to machina pełna emocji, uczuć, myśli…
Co łączy świat zewnętrzny z wewnętrznym?
W obu światach mamy dozgonne prawo zmiany tego, co nam nie odpowiada, co przeszkadza. Mamy prawo modyfikować nie tylko swój wygląd i postawę zewnętrzną, ale również to, co dzieje się w środku nas samych.
Nic nie jest trwałe – wszystko się zmienia… I to właśnie jest kwintesencją rozwoju osobistego każdego człowieka – możliwość zmiany, wzrostu, postępu, wzmocnienia, ożywienia…
Tak, jak napisałam powyżej – po przeanalizowaniu własnego tu i teraz mogłam w pełni stwierdzić, że jestem znacznie młodsza niż faktycznie wykazuje metryka. Po samobadaniu utwierdziłam się jeszcze bardziej w przekonaniu, że noszę w sobie postać małego dziecka, które nie tylko potrzebuje mojej uwagi, ale przede wszystkim zrozumienia.
Na czym polega samozrozumienie?
Zrozumienie następuję w chwili, gdy każdy z nas dotyka swojego wewnętrznego dziecka – jego potrzeb i pragnień. Zrozumienie obejmuje świat, który nie jest tak oczywisty, jak wielu osobom się wydaje. Zrozumienie zawsze idzie dalej…
W jaki sposób połączyć się z wewnętrznym dzieckiem?
Aby prowadzić autentyczne życie – żyć w zgodzie ze samym sobą w świcie zewnętrznym i wewnętrznym, trzeba skontaktować się z wewnętrznym dzieckiem. Nie wystarczy rzucić przelotnie, – co u Ciebie? I znów wrócić do życia na autopilocie. Należy zaznajomić się z cechami, ale przede wszystkim potrzebami swojego wewnętrznego dziecka. Trzeba dostroić się do ducha cudów, szczęścia, radości i snów pełnych marzeń. A to wymaga wyciszenia zewnętrznych głosów na rzecz usłyszenia tych wewnętrznych słów.
Nauka dostrzega potrzebę wewnętrznych słów i to właśnie wymaga praktyki, ponieważ nieustannie zagłuszają ją rozbiegane myśli, które w większości mają swoje źródło na zewnątrz. Wsłuchaj się zatem w swój wewnętrzny głos i poznaj prawdę o sobie samym, poznaj swoje potrzeby – poznaj swoją duszę.
Medytacja, joga, czy też inne praktyki uważności mogą Ci w tym pomóc. Pomogą one wyciszyć Twój umysł, abyś w końcu nawiązał/a kontakt z tym, co będzie prawdziwie pielęgnować Twoją duszę, Twoje wewnętrzne dziecko – istotę, którą zawsze byłeś/aś, niezależnie od nacisków wywieranych na Ciebie przez kontakt z światem fizycznym.
Istnieją dwa światy próbujące współistnieć w Tobie – zewnętrzny i wewnętrzny. Osoba, którą dostrzegasz w lustrze mogła się zmienić, mogła wydorośleć, ale Twoje wewnętrzne dziecko wciąż jest takie samo – bezbronne, narażone na różne wpływy, tak bardzo delikatne… Zatroszcz się o swoje wewnętrzne dziecko, które zostało ukryte pod płaszczem zewnętrzności. Tylko od Ciebie zależy, jak bardzo będziesz chciał/a zobaczyć własną prawdę…
Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi… ~Stanisław Lem – Solaris
Dzisiaj już wiem, że uwielbiam takie nieco szalone dni poczucia wdzięczności za możliwość doświadczania samej siebie. Dzisiaj znów jestem prawdziwie wdzięczna za wewnętrzne promienie, które przyświecają moim celom… I tej właśnie wdzięczności życzę Ci mój kochany Czytelniku!!!
Autorka: Agnieszka » O MNIE
2 odpowiedzi na “DWA ŚWIATY, a wciąż jedno ciało…”
Zostaw komentarz
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ
to było piękne….
🙂