„Nadpobudliwość” w ostatnim czasie robi piorunującą „karierę”. Dotąd kojarzone z zaburzeniem psychoruchowym, jakim jest ADHD dziś uzyskuje inne spojrzenie…
Jak zachowuje się dziecko, które ma ADHD?
ADHD dosłownie oznacza zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi. Dziecko z ADHD nie ma zbyt dużo energii czy emocji, wręcz przeciwnie – posiada zbyt małą zdolność do kontroli i hamowania swojego zachowania. Nieadekwatne zachowanie do określonej sytuacji wywołane jest pośpiechem i często bezmyślnością.
Dzieci z tego typu zaburzeniem mają problemy z kontrolą własnej impulsywności, nadmierną aktywnością ruchową i zaburzeniami koncentracji uwagi. Co ważne, nie każde dziecko cierpi na ADHD. Wbrew potocznym opiniom nadpobudliwość psychoruchowa nie jest synonimem niegrzecznego dziecka, żywego temperamentu, czy też agresji.
Zespół nadpobudliwości występuje u ludzi na całym świecie. Zanim pokusimy się przypiąć dziecku łatkę z wielkim napisem ADHD, warto przeanalizować zachowanie swojego dziecka w konkretnych sytuacjach, kiedy pobudzenie występuje. Nadpobudliwość może być swojego rodzaju przypadłością wynikającą z powodu określonych czynników, bodźców lub potrzeb. Najważniejsze jest zaangażowanie w potrzeby swojego malucha – nie uciekajmy i nie spychajmy wszystkiego na ADHD. Może po prostu malec potrzebuje zwiększonej uwagi z Twojej strony…
Zmiana nie tylko wymaga zaangażowania dziecka, ale również i Waszego (i tutaj zwracam się do wszystkich osób, które mają najbliższy kontakt z dzieckiem). Warto zapoznać się z kilkoma sugestiami na temat sposobu postępowania z dzieckiem, które wykazuje nadmierną nadpobudliwość – oczywiście wciąż poszerzając swoją wiedzę…
Jak pracować z nadpobudliwym dzieckiem?
Poniżej przedstawiam kilka niezbędnych wskazówek, które warto wdrożyć w życie:
TRENING RELAKSACYJNY
Warto wprowadzić do planu dnia trening relaksacyjny, wg. Jacobsona. Trening ma zadanie wypracować stan równowagi i optymalnej proporcji pomiędzy napięciem i rozluźnieniem. Jest to niezwykle ważna metoda relaksacyjna, którą powinno się wykonywać wspólnie z dzieckiem. Stań się przykładem dla swojego dziecka. Jednocześnie nigdy nie zapominając o tym, że pokazując uczymy, uczymy swoje dzieci jakimi emocjami, uczuciami warto się otaczać. Wzbogać każdy dzień o te kilka minut z relaksem – warto.
OGRANICZONA ILOŚĆ BODŹCÓW
Eliminacja bodźców wywołujących stan pobudzenia powinna stać się działaniem priorytetowym. Kontrola treści przekazu programów telewizyjnych, wszelkiego rodzaju gry komputerowe wywołujące napięcie, nieodpowiednie towarzystwo rówieśnicze… Czy też zbyt krzykliwy wystrój mieszkania – pokoju dziecka może również zaburzać koncentrację. Warto przemyśleć zmianę kolorów na bardziej stonowane… Eliminacja bodźców dźwiękowych – wszelkie dźwięki powinny być stonowane. Harmonia i równowaga to hasło przewodnie zmiany.
PLAN DNIA
Ściśle określony plan dnia – każda godzina dnia powinna wyrażać konkretne cele działania. Warto również wspólnie z dzieckiem poprowadzić jego osobisty kalendarz działania. Określone godziny posiłków, zabawy, lekcji i odpoczynku. Dziecko powinno mieć również swoje obowiązki domowe i ściśle trzymać się określonych, jak również spisanych zasad panującym w domu. Dom powinien być wypełniony atmosferą zrozumienia, akceptacji i szacunku. Należy być również konsekwentnym w ustalaniu reguł oraz stosowaniu kar i nagród.
DODATKOWE ZAJĘCIA RUCHOWE
Dziecko powinno mieć miejsce i czas na rozładowanie niespożytkowanej energii. Dodatkowe zajęcia z WF, czy też różnego rodzaju treningi cardio, to forma pracy nad koncentracją ruchową.
CZYTELNE KOMUNIKATY
W czasie rozmowy należy zawsze potwierdzić, czy dziecko zrozumiało przekaz. Warto kilkukrotnie wypowiedzieć w zwolnionym tempie komunikat, następnie poprosić o jego powtórzenie. Cierpliwość i stanowczość to podstawa prawidłowego rozwoju. Krzyki i kłótnie powinny całkowicie zniknąć z rodzinnej relacji. Nie wolno oceniać, ani krytykować. Wszystko powinno opierać się na wyrozumiałości i czytelnym komunikacie. Rozmowa to podstawa zrozumienia.
PRACA NAD KONCENTRACJĄ
Wspólna zabawa nie tylko pogłębia więź, ale również pogłębia koncentrację. Wybieraj zatem takie zabawy, które stymulują koncentrację. Do owych zabaw możemy zaliczyć, np. „Drwale w lesie” – czyli piłujemy drzewo: siadamy naprzeciwko siebie, trzymając się za ręce kołysząc się na przemian do przodu i do tyłu. Ciągniemy ścięte drzewo – rodzic jest drwalem, a dziecko drzewem, które leży ścięte. Delikatnie ciągniemy dziecko za ręce. Odpoczywamy – siadamy obok siebie, dotykając się ramionami…
POBUDZENIE UWAGI
Warto rozszerzyć te czynności, które sprawiają dziecku przyjemność, jednocześnie pamiętając o skracaniu zadania poprzez dzielenie go na mniejsze zadania cząstkowe. Warto starać się czymś zaskoczyć dziecko – wciąż poszerzając jego zaciekawienie.
ŚMIECIOWE JEDZENIE
Zbilansowana dieta powinna opierać na zdrowych nawykach żywieniowych. Przede wszystkim należy wyeliminować z codziennego jadłospisu: napoje gazowane, w tym wszelkie płyny zawierające kofeinę, słodycze i tłuszcze trans.
WSPÓLNE ODRABIANIE LEKCJI
Pomoc w zadaniach pozalekcyjnych jest niezwykle ważna. Dziecko wykazujące się zbytnią nadpobudliwością często będzie działało w pośpiechu – nie kończąc jednego zaczyna następne. Wspólne odrabianie lekcji, to nie tylko kontrola, ale również zwrócenie uwagi na hierarchię ważności wykonywanych zadań. Należy pamiętać o przerwach.
CZAS NA ODPOCZYNEK
Choć może wydawać się trudne, ale jest to niezwykle ważne, aby dziecko miało czas na odpoczynek. Czas poprzedzający zaśnięcie nie powinien był przepełniony zabawą, a w momencie zasypiania panowała cisza, usunąć z zasięgu dziecka przedmioty, które mogłyby je interesować, zostawić tylko jakiś jeden ulubiony. warto również odseparować dziecko od źródła światła przed snem. Regularny sen to podstawa regeneracji i koncentracji.
Przedstawione wskazówki powinny stać się wyznacznikiem codziennego działania. Poprzez wdrożenie i konsekwencję dają możliwość wprowadzenia równowagi i harmonii w życiu nie tylko dziecka, ale również rodziców. Warto również pomyśleć o dodatkowych zajęciach psychoedukacyjnych, które wzmocnią przedstawione propozycje pracy.
A Twój mały urwis kiedy się uspokaja? Kiedy jest mu najłatwiej się wyciszyć? Masz swój własny sprawdzony sposób – zdradź go nam 🙂
Autorka: Agnieszka » O MNIE
Podobne wpisy
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ