Każdy z nas popełnia błędy, jest to wpisane w ludzką naturę. Mniejsze, czy większe błędy wciąż towarzyszą nam w codziennym życiu… Na niektóre nie zwracamy uwagi, a inne zmieniają codzienność w piekło. Podenerwowanie, smutek, żal – „przecież nie tak miało być, nigdy sobie tego nie wybaczę…”
Wybaczenie samemu sobie w dużej mierze uzależnione jest od świadomości popełnionego błędu i chęci powrotu do szczęśliwego życia…
Jak wybaczyć sobie popełnione błędy?
By w pełni świadom rozpocząć nową drogę życia musimy opanować trzy podstawowe etapy analizy popełnionego błędu. Po pierwsze, zbierzmy jak największą ilość faktów, przeanalizujmy je, a następnie podejmijmy decyzję i postępujmy zgodnie z nią.
Zebranie jak największej ilości danych pozwoli na świadome podjęcie analizy zaistniałego problemu. Zanim rozpoczniesz wewnętrzny dialog, skonstruuj jak największą ilość pytań, które będą Ci pomocne w dalszych etapach akceptacji. Weź kartkę papieru i notuj – zapisywanie pytań i odpowiedzi w znaczny sposób ułatwi jasne myślenie.
Pytaj siebie:
- Co się stało?
- Kogo skrzywdziłem/am?
- Jak wyglądał ten dzień, ten moment, ta sytuacja?
- Jakie emocje odczuwałem/am tego dnia?
- Czy ktoś mi towarzyszył?
- O czym rozmawialiśmy?
- O czym myślałem/am?
- Czy kilka dni wcześniej zdarzyło się coś znaczącego?
- Jak odbierałem/am tego dnia siebie i innych?
- Czy coś wpłynęło na mój nastrój?
- Jaka była pogoda? Co miałem/am ubrane? Z kim rozmawiałem/am? Gdzie jechałem/am? Na kogo czekałem/am?
- Co zostało powiedziane? Jakie słowa padły w czasie rozmowy?
Warto zadać sobie tych pytania o wiele więcej – pamiętaj o tym, że gromadzone fakty muszą być obiektywne i bez stronnicze – myślenie życzeniowe nie zmieni rzeczywistości. Nie uda się uciec od prawdy.
Szukanie usprawiedliwienia dla popełnionego błędu tylko skrzywi obiektywny osąd własnego postępowania. Wyzbycie się tych cech pozwoli otworzyć drzwi zrozumienia. Przyjęcie roli adwokata, który musi poznać prawdę wyeliminuje wszystkie negatywne emocje, które są zgubne w kierowaniu się prawdą.
Gdy zakończysz gromadzenie faktów – i jesteś pewien/ pewna, że masz ich wystarczającą dużo to podejmij ich analizę i interpretację. Prowadź kolejny etap wewnętrznego dialogu.
Pytaj dalej:
- Dlaczego to zrobiłam/em?
- Co skusiło mnie to podjęcia takiej decyzji?
- Czy zostałam/em zmanipulowana/ny?
- Czy ktoś mnie namawiał?
- Co wpłynęło na takie postępowanie?
- Czy mogłam/em wybrać inaczej?
- Jak się czułam/em przed i po?
- Czy istniała inna droga – jaka?
Pytania powinny dotyczyć emocji, myśli, działania, itp.
Jak pogodzić się z przeszłością?
Końcowy etap pogodzenia się z błędem przeszłości to zapisanie i odpowiedzenie na pytania:
- Co mogę zrobić w tej sprawie?
- Jakie muszę podjąć kroki?
Natychmiastowe podjęcie działania pozwoli na uwolnienie się od ciężaru przewinienia. Pamiętaj, że samo gromadzenie faktów, to tylko zbędna utrata energii – należy działać według planu:
- Czym tak naprawdę się martwię?
- Co mogę zrobić?
- Jakie działania podjąć?
- Kiedy rozpocznę działanie?
Gdy Radek zdradził żonę z koleżanką najbliższego przyjaciela nie mógł sobie tego wybaczyć. Każdego dnia bił się w pierś – tłumaczenia, że „to tylko raz, ja jej nie kocham” – nie pomagały… Było co raz gorzej – codzienne zamartwianie się, że straci rodzinę – spowodowały zagubienie i chroniczny strach. Kolega radził, aby się przyznał – też tak uczynił… Mimo, że żona wybaczyła mu niewierność, to on i tak nie wybaczył jej sobie. Był wrakiem człowieka. Gdy trafił do specjalisty zaczął świadomie analizować fakty – uświadomienie samego siebie, że był ofiarą, że kobieta manipulowała nim od dłuższego czasu, że to był jej plan, a on był tylko celem. Konfrontacja z kochanką uświadczyła go w prawdzie – był ofiarą jej niecnego planu. Zrozumienie i przyznanie się przed sobą samym, że został zmanipulowany całkowicie uwolniła go od błędu przeszłości…
Owa historia pokazuje, że patrzenie przez pryzmat nieugiętego ega prowadzi w kierunku zniszczenia. Warto przyznać się przed sobą samym do własnych słabości i potknięć.
Przeanalizowanie faktów i skonstruowanie planu działania jest ważnym kluczem do zwycięstwa nad zniekształconym myśleniem. Akceptacja niedoskonałości i błędów przeszłości pozwoli zrozumieć szerzej świat.
Nikt nie jest idealny – żyjemy wśród niedoskonałości istnienia – czym prędzej to zaakceptujemy tym lepiej. Pamiętaj, że zawsze jest możliwość poprawy. Żyjmy tak, by każdy dostrzegał zmianę.
Czy jesteś w stanie sobie wybaczyć?
Autorka: Agnieszka » O MNIE
Podobne wpisy
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ