
Świat odpowiedzialności jest niezwykle wymagający, a dla niektórych nawet zbyt skomplikowany. Jego zawiłość posuwa w ciemny zaułek niemocy. Przez co wycofujemy się z odpowiedzialności, zrzucając winę za popełnione czyny na kogoś innego. A może tak jest łatwiej…
Życie nie jest czarno – białe. Życie nie toczy się według uczciwych zasad. Zawsze znajdzie się ktoś kto troszkę w nim namiesza. Więc nie bierz na swe barki odpowiedzialności za czyjeś czyny, bądź słowa. Nie popadaj w paraliż niemocy – masz prawo do wolności, do własnego życia…
Jak stać się odpowiedzialnym człowiekiem?
Bardzo ważnym krokiem do pełni odpowiedzialności jest świadome obserwowanie własnych myśli i czynów. Dostrzeganie płynącego z nich zagrożenia. Działając automatycznie nie dostrzegamy negatywnych skutków naszego postępowania. Kierując się emocjami nie zauważamy zależności między myślami, odczuciami i czynami. Jedynie rozpoznanie jest nas w stanie wyzwolić od konsekwencji popełnionego błędu.
Do rozstrzygnięcia tej zawiłości jest potrzebne przyznanie się do życia odległego od tu i teraz. Osoby, które działają automatycznie często działają impulsywnie, nieustannie wiążąc obecne zdarzenia z tymi z przeszłości. Nieświadomie umysł przypisuje dawną sytuację do tej obecnej, a słowa czy czyny same płyną. Nawet nie zauważamy, jak wiele błędów popełniamy żyjąc przeszłością.
Emocjonalna przeszłość oddala nas od świadomej odpowiedzialności – szukamy wytłumaczenia tego, co rozbiliśmy, czy też powiedzieliśmy. Ślepo usprawiedliwiając siebie robimy krok do tyłu. Istotne jest to, by żyć tu i teraz. By czuć i myśleć właśnie teraz.
Tu i teraz nie pozwoli na zignorowanie przesłanek niebezpieczeństwa. Świadomie będziemy dostrzegać element spójności między czynami, a słowami. Celem jest kontrolowanie własnego zachowania oraz wyczulenie zmysłu obserwacji na pułapki, którym wciąż ulegamy. Im głębsza samoobserwacja, tym większą odczuwamy swobodę odpowiedzialności.
Przestań bagatelizować i minimalizować zagrożenie – jeśli ono wystąpiło nie jesteś w stanie go dezaktywować. Realnie oceń własny udział w danym wydarzeniu – nie oszukuj siebie. Bez zbadania sprawy nie zauważysz, w którym momencie narodził się błąd. Obarczanie innych za swoje błędy skutkuje izolacją. Osoby z którymi dotychczas utrzymywaliśmy kontakty zaczną nas unikać. Staniemy się dla nich zagrożeniem.
Pomocne w tym kontekście będzie wybiegnięcie nieco do przodu. Niezwykle ważna jest również rozmowa ze samym sobą:
- Jeśli podejmę taką, a nie inną decyzję czego mogę się spodziewać?
- Jakie konsekwencje mogą nieść ze sobą moje słowa i czyny?
- Jakie kolejne zdarzenia mogą wywołać te obecne?
- Jak zminimalizować zagrożenie?
- Co mogę zrobić, by uniknąć zagrożenia?
Co zyskamy dzięki odpowiedzialności?
Zyskujesz spokój… Gwarancją odpowiedzialności jest zaufanie. Zaufanie kształtuje Twoje kontakty. Twoim znajomi zobaczą wartościowego człowieka. Człowieka, który nie tylko potrafi świadomie kontrolować swoje słowa i czyny, ale również w przypadku błędu – przyznać się do niego. Jesteś w ich oczach zwycięzcą – niewielu jest w stanie odszukać rozwiązanie. Rozwiązaniem w tym wypadku nie tylko będzie przyznanie się do winny, ale również wykazanie skruchy i chęci naprawy.
Ludzie genialni są podziwiani, bogatym się zazdrości, potężni budzą strach, ale tylko ludziom z charakterem można zaufać.
~Alfred Adler
Jeśli zaś zachowamy bierność i bezradność, nigdy nie zaznamy spokoju. Wielu z nas wykazuje bierność ponieważ nie zauważają występku – nie wiedzą gdzie i kiedy wystąpił błąd – samodyscyplina zawodzi. Jest to normalne na samym początku rozwijania potencjału odpowiedzialności. By takie sytuacje nie miały miejsca warto wyszlifować strukturę poprawnej komunikacji. Nauczmy się ze sobą rozmawiać. Jeśli zauważysz błąd – porozmawiaj o nim. Nie szukaj od razu winnego – nie oskarżaj. Wspólnie analizujcie sytuacje – jeśli odpowiedzialność jest obopólna musicie wspólnie do tego dojść.
Zanim weźmiesz odpowiedzialność za daną sytuację, istotne jest zrozumienie roli, w kontekście wielu czynników. Oceniając swój udział w wydarzeniu dajesz szansę na pogłębienie swej wiedzy. Stajesz się mądrzejszy/a o nowe doświadczenia. A dostrzegając swój błąd jesteś w stanie wyciągnąć wnioski.
By przejąć odpowiedzialność za swe czyny musisz wypracować w sobie wewnętrzną siłę samodyscypliny. Przejmując odpowiedzialność musisz również stać się dla siebie najlepszym przyjacielem, który nie tylko zauważy Twój/swój błąd, ale będzie Ci/sobie się starał pomóc. Szukając rozwiązania musisz wypełnić się pozytywnymi myślami. Jeśli pesymizm wkroczy w Twoje życie nie będziesz w stanie racjonalnie podjąć kolejnych kroków. Zapamiętaj – pozytywne myśli kształtują świat sukcesu, wygranej.
Przyglądaj się sobie – jak krok po kroku bierzesz odpowiedzialność za swoje życie. Dostrzegaj potencjał – potencjał zmiany, zmiany swego życia na lepsze. Nie bój się przyznać do winy i przejąć odpowiedzialność. Rzuć wyzwanie i zdobądź się na odwagę zawalczyć o siebie. Przejmij odpowiedzialność za to kim jesteś i za to kim będziesz…
Opowiedz nam, co dla Ciebie znaczy odpowiedzialność, i w jaki sposób dbasz o nią?
Autorka: Agnieszka » O MNIE
Podobne wpisy
4 odpowiedzi na “ŚWIADOMA ODPOWIEDZIALNOŚĆ – jak zostać odpowiedzialnym człowiekiem?”
Zostaw komentarz
ODSZUKAJ RADOŚĆ W KILKU SŁOWACH - CZYTAJ i UCZ SIĘ
SZUKAJ
NEWSLETTER
Zapisz się na naszą listę mailingową Niech nigdy nie ominie cię żadna nowinka
NAJNOWSZE ARTYKUŁY
ŚLEDŹ MNIE
KATEGORIE
- DEPRESJA
- EMOCJE i NASTRÓJ
- My Lifestyle
- PSYCHOLOGIA ASERTYWNOŚCI
- PSYCHOLOGIA KOMUNIKACJI
- PSYCHOLOGIA KONFLIKTU
- PSYCHOLOGIA MIŁOŚCI
- PSYCHOLOGIA ODŻYWIANIA
- PSYCHOLOGIA OSOBOWOŚCI
- PSYCHOLOGIA PEWNOŚCI SIEBIE
- PSYCHOLOGIA PRACY
- PSYCHOLOGIA PRZEMOCY
- PSYCHOLOGIA RODZINY
- PSYCHOLOGIA ROZWOJU
- PSYCHOLOGIA SEKSU
- PSYCHOLOGIA STRATY
- PSYCHOLOGIA SUKCESU
- PSYCHOLOGIA ŚWIADOMOŚCI
- PSYCHOLOGIA SZCZĘŚCIA
- PSYCHOLOGIA UZALEŻNIENIA
- PSYCHOLOGIA WPŁYWU - AFIRMACJE
- PSYCHOLOGIA ZABURZEŃ
- PSYCHOLOGIA ZDROWIA
- PSYCHOLOGIA ZMIANY
- PSYCHOLOGIA ZWIĄZKU
- PSYCHOTERAPIA
- TECHNIKI NLP
- TOKSYCZNE OSOBOWOŚCI
- WARTO PRZECZYTAĆ
- WARTO WIEDZIEĆ
- WYSOKA WRAŻLIWOŚĆ
Odpowiedzialność to moim zdaniem branie na siebie skutków naszych czynów, tych dobrych ale i tych złych.
O tak 💚
Dziękuję bardzo za artykuł. Chciałbym zapytać, co miała Pani na myśli pisząc, że “gwarancją odpowiedzialności jest zaufanie”. Mam to rozumieć tak, że nasza odpowiedzialność może wzbudzić w kimś zaufanie do nas i jest niejako tego warunkiem? Oczywiście zakładając nie ślepą, lecz mądrą ufność.
Pozdrawiam serdecznie,
Wojciech
Czy jedynym warunkiem? Nie wiem tego. Zaś zaufanie bardzo blisko stoi odpowiedzialności. Możemy usłyszeć, że osobie, która ucieka od odpowiedzialności trudno zaufać. Czy to prawda? Moim zdaniem tak. A jak Pan myśli?disabledupes{55069c133c04ca661f99893fbcac6249}disabledupes